Sýradanlýklar içinde yaþanýlan bir hayatta sanki kurulmuþ programlanmýþ bir robot gibi yaþarken, hayat etrafýmýzdan geçip gidiyorken ve biz bunu ýskalarken, neden bir saniye bir dakika durup kendimize bakmýyoruz, etrafýmýza bakmýyoruz.

Yaþadýklarýmýzýn bizlerde yarattýðý duyguyu farketmeye çalýþmýyoruz. Hissetmek herþeyi her güzelliði o an, o saniye hissedebilmek... Acýyý, tatlýyý, gülümsemeyi, kýzgýnlýðý, mutluluðu, mutsuzluðu, sevinçlerimizi paylaþtýðýmýz gibi üzüntülerimizi de paylaþmayý, paylaþabilmeyi, insanlarý tanýmayý, onlara zaman ayýrmayý, canlýlarý yaradanýn yarattýðý tüm canlýlarý ve diðer yaradýlanlarý görmemezlikten geliyoruz. Yaradýlan bir varlýðýn neden yaratýlabilmiþ olabileceðini ve o yaradýlanýn evrende ne gibi bir boþluðu doldurduðunu, onun da hesaplanan bir düzen içinde mutlak varolmasý gerektiðini farkedemiyoruz. Kelebeðin bile kanat çýrpýþýyla atmosferdeki düzenin zaman içinde dalga dalga yayýlarak, birbirine baðlý zincirler gibi Kaos etkisi yapabileceðini farketmiyoruz.

Dünya insanlýktan önce de vardý ve olmaya da devam edecek. Kim bilebilir ki sonzuluðun gücünün neler olabileceðini. Hangi akýl, hangi bilim sonsuzluðun hesabýný yapabilir, varsayýmlarla yapýlan hesaplamalar ezelden beridir var olan ve ebediyete kadar da varolacak bir gücün karþýsýnda doðruluðunu ispatlayabilir. Sýradanlýkla yaþanýlan bir dünya da sýradanlýk içinde olmayan her bir yaradýlmýþýn evrende varolmasýnýn sebebi varken, biz insanlarýn evrendeki görevlerimizin yemek, içmek, rahat bir hayat, sadece kendi mutluluðu için, bulunduðu dairenin içinde yaþayarak baþka dairedeki yaþayanlarýn farkýnda olmamak. Kendi dairesinde yaptýðý etkilerin zaman içinde daðýlarak yýllar yýllar sonra etkilerin oluþumunun sonuçlarýný farklýlaþtýracaðý , eðer bu etkinin baþlangýç noktasýnda sevgi yoksa bunun sonuçlarýnýn neler olabileceðini farkedebilmek.

Sevgi varoldukça insanlýkta varolacaktýr. Sevginin bittiði anda insanlarýn yapabilecekleri tek þey kötülük olacaktýr ve kötülüðün de evrende yeri olmamalýdýr. Tek bir seven temiz yürek, evrenin gücü olabilir, tek bir sevgi tüm dünyayý tüm insanlýðý deðiþtirebilir... Rüzgarýn önünde sürüklenen yaprak gibi olmaktansa, rüzgarýn önünde dimdik duran, kökleri güçlü bir aðaç olabilmek. Dallarý yapraklarý gökyüzüne uzanýrken , sonbahar geldiðinde yapraklarý kurusa da kýþ geldiðinde dallarýnda tek bir yaprak kalmasa bile, bahar geldiðinde yeniden, yine çiçekler çýkacak, yapraklar yeþerecek ve dallar yeþillenecektir. Her an yaþanýlan bu olayýn sonunun olmadýðý gibi, üzüntüler dertlerde her an hayatýmýzda olacaktýr. Önemli olan ise yine yeniden baharýn geleceðini, aðacýn kökünden aldýðý güç gibi bizlerde yüreklerimizde ki sevginin gücü ile yine yeniden yeþerecek ve güneþin ýþýklarýyla sevginin gücüyle etrafýmýza neþe katacak, tüm dünyayý yüreði sevgi dolu olan, tek bir fert bile güzelleþtirebilecektir..


Hülya Akyýldýz