daðýnýklýðý ve yüzünü unut..
kitaplarýný ve yerdeki puseti unut.. içine adýný yazacaðým karalanmamýþ kayalýklarý unut.. tahriplenen gökyünüzünde damla ve ..kerpeten.. içinde kýrýldýðým adýmý unut..
hecelenmedik ve öpülmedik teni kalmasýn yataðýmýn ve üstüme akan sözlerin izi kalmasýn içinde.. söylemeden önce hatýrladýklarýný unut.. ve ateþten devinimlerin etrafýnda dönelen ayak seslerini unut.. bu seni ilk el beni anlatýcý yapar çünkü.. sigaramýn elime bulaþacak olan kokusunun henüz susuyor olduðunu /o ateþe uzanan ellerine bak ve þimdi unut..
daðýnýk geliyordun yüzüme.. bakýþlar arasý bir kuyu içine sýðmaya çalýþtýðýn ve geri çektiðin anladýklarýndý.. beni kadýn seni korkak yapardý bu ýrmak yataðý /bir ýrmaðý vurup okyanusta boðulmayý unut.

bir çið kulubesi yükseliyordu bir kýþtan.. dumandan sesler diðer kasabaya varana dek ayný hikayenin söküklerini dikiyordu iðne'leyici sözcüler.. sözcüler.. hayatýn tamir sýnýrýný bileyleyenler..
ellerinde ve önlerinde adýmlanan seferler.. sunuma hazýr çizgileriyle sözcüler.. aþaðý kasabanýn belirgin hatalarýný altlarýnda çizgili kýrmýzý halýlarda yürüdüler.. gökten bir dolum iniyordu.. yaðmur ve Ay kararýyordu.. kýrmýzý hatalarýyla bir izdüþümü suretin suretiyle ayný gün ömürlerde tekrarlýyordu..
sözcüler.. iri figürler.. ayný hikayenin sökükleriyle iðneleyeneler..

yüzündeki ben mevsimiydi.. daðýnýk bakýþlarýndan gelen ve yüzündeki bir mevsimden giden usta bir terk ediþ biçimiydi.. seni ve beni unut.. bizden gelen tüm sesler dumandan fikirlerle yukarý kasabaya varmýþtý çok'tan.. bu ýrmak yataðýnda dalga dalga çarpýlmayý unut..
tüketin sýnýrý +18 ve /yutkunmak seni.. saðýr ve aðararak saçlarýma asýlan gün dönümü kavþaðýnda.. kelimelerden saçlarýma asýlýp surlarý senden bana zapt etmeyi unut.. beyaz terk ediliþleri ve sýzmanýn kalbine yuvarlanýþýný /önce elindeki kadehin hafýzasýný dudaklarýna dayayýp.. kendi içine kapanýp içine çekiyor olduklarýný da unut.. beyaz saçlarýnda yanýp sönen karalardý onlar.. ve geceye atýlan kurþuni izlerdi yýldýz sayýlanlar.. koparýlan fikirler ve devasa gülücükler saçan kýzdan kuleler.. týrmanýp bir yokuþa týrnak içlerine dek dolan toprak çokluðu /cümle içleriN.. ve geçtiklerin senin hüner bildiðin kadýndan zaferlerin.. þimdilerde aruz ölçüsünde inleyen yatak örtülerin senin.. kýrýþmýþ bir alýn veya çarþaf araasý bir kara.. kalemden ve gövdenden damlayan o kýzlarýn ve oðlanlarýn.. tüm hayatlarýn.. ve bitirdiðin.. hünerin..

bir çýð yaðýyordu.. yuvarlandýkça büyüyen günlerin altýnda ýslak ve tok kalan bir düþ bahçesiydi gövden.. buradan bakýlýnca meyveleri topalamaktý tek gayem.. üstümde yýllarýn aðýr izi ve sadece düþ ün cesi.. yetiyordu dokunarak anlamaya.. ve beni üstüne örtmeyi unut.. soðuk deðildi az öncesi ve biriken ne varsa toparlanmadan henüz ham.. ve let edasýyla oynanan karþýmda bir sahne kemiðine dayanmýþ iki adýmdan birinin toza bulaþýp kalbime dolmasý kadar her þeyin anlatýlabilir olduðunu unutuyordum az kalsýn.. az kalsýn diyordum ve bitmediðini görüyordum kalanýn.. sözcüler vardý.. dumanlarý iðneleyen.. dilimdeki kemiði dirilten ve kenetleyen.. sözler vardý.. izlediðim toza dumana katýlmýþ iletiþimin mýhýna kazýlmýþ biçimde ve türlüce etrafýmý çevreleyen.. portresi yetiyordu gövdesiz ve çerçevesi bir günün.. þehirsiz.. ve sureti biçimin.. renksiz.. yetiyordu yetim.siz.. ayný hikayenin sökükleriydi bunalr.. kar beyaz rüzgar yatay eserdi yüzüme.. ayaklarýmda gitmediðim yol haritasý.. önümde bilmediðim geçmiþ patikasý arasý duyulmaz olan anlaþýlýrlýklar kaldý..

koynumda dönelmeyi unut.. kalbimde çevrelediðin ateþ kes! i.lan sesini.. kalbim çevresinde dans edip yerli tabanlarýnda ezdiðin kendine ..inanmamayý unut.. bu seni ilk el beni de anlatýcý yapar çünkü..
elimdeki sigaraya uzan.. aþký yeniden kuþanmalý þimdi.. /ateþe uzan bunu yinele ve sana deðen yerlerinden tüm geçmiþini tek ezberle! ve bana unut..