Sen;
Özlemimin kutsal emanetçisi,
Akýl oyunlarýmýn anlaþýlmazlýðýnda;
Ýsyan etmeyen tek güzelliðim...
Ýnsanýz iþte!
Malesef bencilliðim...
Artýk yorgun düþtüðüm yolculuðumda;
Beni býrakmayan tek yarenim
Evet yüreðim...
Az evvel bir yýldýzým daha kaydý,
Asla sönmesinler diye;
Göðe saldýðým umutlarým...
Ýsyan deðil sakýn!
Sadece;
Saðlam dur yüreðim...
Aðla istersen doya doya,
Yine gülüþlerde sakla acýyý,
Yada bir dostun kelamýnda,
Umut dedik ya;
Yine umut ol güzel yüreklerde...
Yakýþmýyor sana karamsar olmak,
Saklamaya çalýþma yamalarýný,
Kim kýnamýþ ki korkuyu yürekten bileni...
Korkma söyle;
Anla,
Anlat,
Ama sakýn isyan etme!
Saðlam dur yüreðim...