Beyaz gelinliðin kutsal hayallerini yüreðimizde yaþatan aþk!...Bir kadýn ve bir erkeðin duygu elleþmeleri…Heyecan çarpýntýlarýyla süre giden benzer aþk geçmiþleri…

Her yürek sahibi inandýðý veya inanmadýðý aþkla tanýþýr bir gün…Yüreðin her zamankinden farklý yankýlarý ve mutluluklarýn gülümsemeleri de þahittir bu tanýþýklýklara…

Kuluçkaya yatmýþ aþklar çatlar zamanla,aralardan þüpheler endiþeler sýzar kötü renkli bir irin gibi…

Günler aylarý,aylar aþklarý,aþklar hüzünleri,hüzünler yürek aðlamalarýný kovalar…

Düþler duygulardan düþer yere…Kýrýlýr…Düþlerin kimin elinden kaydýðý önemli deðildir. Önemli olan uðranan düþ bozgunluðudur.

Biri karar verir bir düþ bozgunluðu sonrasýnda… Aþkýn rahminden onu sonsuz ve büyülü kýlan ruh alýnacaktýr… Kürtaj!...

Bir buluþma anýnda yaþamak uðruna verilen tohum daha meyve bile vermeden yine aþkýn kendi içinde son bulacaktýr…

Çaresizce buluþur ýssýz bir yalnýzlýðýn içinde biri kendiyle… Baþlamalýdýr artýk sonu gelmez aðlamalarýnýn ellerini tutarak… Ýlk hamlede duygularý kanar… Yüreðine,ayrýlýðýna sýçrar kan zerrecikleri… Düþlediði anlar terler… Umut kokulu bir mendilin içinde sakladýðý öpüþmeler uçar havaya,kanatlanýr…Ve söküp atar aþkýn sihirli çekirdeðini…

Sonra karmaþayla boyanmýþ,huzurun açmasýný istediði bir çiçeðe dönüþmüþ hali gibi bir duygu…

Tuhaf bir belirsizlik… Bir katilin kalbiyle kendi kalbinin yer deðiþtirmesi gibi… Bir süre yürür etrafýndaki onca insanýn görünmezliðinde… Birden durur!..Gökyüzüne bakar!...Öldürdüðü kanatlanmýþ düþlerini seyreder…Vedalaþýr gözlerinden inen bir damla tebessümle…

Bu o birinin ilk aþka kürtajýdýr…Duygularýnýn,düþlerinin yetim kalmamasý için…Ve her þeyin farkýndadýr…Bir gün bedelini ödeyeceðinin bile…


Oktay COÞAR