Özlem kesti kalbi sancýsý çekilmez
Bir parça et ama acým tarif edilmez
Göz görmeyince akýl bilmez
Ýnanmak istemez
Özlemlerim savaþlarda ak gönlüm kýr tabutlarý
çýk dünyaya bir fide gibi
Sar sar köklerinle topraðýda bir daha býrakma
Ayrýlma dostundan bir daha onlarý býrakma
Hepsi rüya mý kabus olmasýn yarap
Koþsam kavuþsam dostlarýma
Ayaðýmda prangalar vermez rahat
Neþeli gülen yüzlü çoçuk þimdi hilkat
Umut tükendi hiç mi yok kalmadý takat
Sil beni al gözümdeki son resmi
Lakin kalbime dokunma
siz gittiniz ya orasý umutsuzluklar dergahý
kapýsý herkese açýk ama girmeyin asla içeri
isyan bu haykýrýþlarda devrimci soluklar
Düþüncelerimde olmayanalar artýk kalemimde var
Siz yoksunuz ya Vucuta gereksiz acýlar var
Sýrtýmda görünmez ton yük var
Kifayetsiz beden ölüme az var
Kalbime yaðýyor kar
Acý olsada çekitiðim
Ölümde vuslat var