Sen gitmiþtin, ben bahara uyandýðýmda. Gözlerim senin yolundaydý bir mavilik vardý yollarda bazen karanlýk.

Çok sevmiþtim seni bütün güzelliklerin bir insaný sevmekle baþlayacaðýný bilerek. Ama güneþ her gün söz vermiþ gibi doðuyor ve söz vermiþ gibi batýyordu, zaman geçiyor. Bütün güzelliklerin içindeki derin sýzý büyüyordu. Bu baharda efkârlýydým, yorgundum, ömrümü sana vermiþtim.

Zaman mezarlýðýndan mektuplar yazmýþtým sana hiç okumadýðýn…

Bahar bitmiþti… her þeye raðmen ayakta kalmanýn coþkusu, yarým bir þarkýnýn dudakta kalan acýsý ile.

Yaz gelmiþti ama ben hala üþüyorum…

temmuz 2008