Bilinç ruhun sesidir, tutkular ise bedenin. -Rousseau |
|
||||||||||
|
Ýki gözüm... Sana bu kelimeleri dört metrelik Bir odadan yazýyorum. Belki de hiç görmeyecek gözlerim, Ýstanbulda günün batýþýný. Belkide hiç görmeyeceðim, Bu müebbetlikte gözlerinin rengini. Ýki gözüm... Burada zaman sadece düþüncelerle geçiyor, Bazen bir kuþ konuyor parmaklýklara Bazense ali gardiyanýn sesi bozuyor gecenin sessizliðini, Yapayanlýz bir hücrede ne olmasýný bekliyebilirdim ki! Ancak yapabileceðim düþüncelere dalmak, Güzellikleri çýkarmak içinden, Yani iki gözüm seni çýkarmak hatýralardan. Seni saklamak þimdilik atmakta olan yüreðimde; Biliyorum þimdi sahilde simitçiler, Helvacýlar iþlerini yapmakta; Çocuklar parkta oyunlar oynuyordur, Belkide sen þu anda denize bakýyorsundur, Deniz gözlerinle. Buradan Deniz gözükmüyor ki iki gözüm, Sadece Deniz gözlerin kalmýþ aklýmda Birde hakimin kalemi kýrdýðýnda O hüzün yüzün gitmiyor aklýmdan. Kapýlarýn üstüne kapýlar kapanýyor, Sanki üç adýmlýk odada alacaklar seni benden, Direniyorum iki gözüm, Ýnan seni unutmadým, unutamam ki! Her geçen gün içimde büyürken sen. Zaman geçmekte inadýna Sayýlý gün derler geçermiþ Bu kadar azken zamaným Ölüm deðil korkum iki gözüm Ölüm deðil. Seni bende öldürecekler, Bu kalbim senin için atmýyacak artýk Buna yanýyorum. Duvara kazýdým adýný, O pis boyasýz duvara kazýdým. Ben yarýn gideceðim, Adýn kalsýn yeni gelenlere hatýra. Birde bu gün son kez parmaklýklara ekmek koydum Minik serçe yesin diye. Çok soðuk burasý iki gözüm. Senin ýþýðýn aydýnlatýyor hücremi. Seninle ýsýnýyorum. Zaman geçiyor. Öylesine çabuk. Bak sabah olmak üzere, Ýmam efendi gelmiþ dua etmeye. Ali gardiyan dün sormuþtu son isteðimi, Bir kaðýt bir kalem demiþtim. Son kez sana yazmak için iki gözüm. Ve son noktayý koymuyorum canýmýn içi, Ben seni bir anlýk deðil, ilelebet sevdim. Az sonra götürecekler beni avluya Avludaki üç ayaklýya Yani son kez gökyüzüne bakacaðým. Son koyduðum ekmeði yerken minik serçe Artýk ben olmuyacaðým, Sakýn aðlama iki gözüm. Bu mektup sana ulaþtýðýnda, Sen bu satýrlarý okurken yanýnda olacaðým; Ýstanbul'da ilk bahar olmuþ bak Seninle dolaþacaðým, Ve seninle bakacaðým boðaza deniz gözlerinden Sakýn üzülme. Beni öldürselerde Seni alamazlar ki benden, Seni daima seveceðim Ýki gözüm,Sevdiðim,Aþkým.... Gürsel Pal
ÝzEdebiyat yazarý olarak seçeceðiniz yazýlarý kendi kiþisel kütüphanenizde sergileyebilirsiniz. Kendi kütüphanenizi oluþturmak için burayý týklayýn.
|
|
| Þiir | Öykü | Roman | Deneme | Eleþtiri | Ýnceleme | Bilimsel | Yazarlar | Babýali Kütüphanesi | Yazar Kütüphaneleri | Yaratýcý Yazarlýk | Katýlým | Ýletiþim | Yasallýk | Saklýlýk & Gizlilik | Yayýn Ýlkeleri | ÝzEdebiyat? | SSS | Künye | Üye Giriþi | |
Book Cover Zone
Premade Book Covers
ÝzEdebiyat bir Ýzlenim Yapým sitesidir. © Ýzlenim
Yapým, 2024 | © Gürsel Pal, 2024
ÝzEdebiyat'da yayýnlanan bütün yazýlar, telif haklarý yasalarýnca korunmaktadýr. Tümü yazarlarýnýn ya da telif hakký sahiplerinin izniyle sitemizde yer almaktadýr. Yazarlarýn ya da telif hakký sahiplerinin izni olmaksýzýn sitede yer alan metinlerin -kýsa alýntý ve tanýtýmlar dýþýnda- herhangi bir biçimde basýlmasý/yayýnlanmasý kesinlikle yasaktýr. Ayrýntýlý bilgi icin Yasallýk bölümüne bkz. |