her þey bir soru iþareti
ve onu takip eden üç nokta ile baþladý
hangisi önce düþtü akýllara bilinmiyor
gün çengele asýlýp iþkence edildi
teninde sigaralar söndürülerek aþklar çizildi
zaman yaðmalandý
anýlar tutsak edildi
beynin karanlýk hücrelerine
görüntülerin akýþý kesildi
acý vermemek için
göz baðý kullanýlmadý
sesin týnýsý kaybedildi
düþürüldü düþük eþiklerden
esirgendi

kadýn!
düþürüp aklýnýn maskesini yüzüne
yollar döþedi gözlerine
yolculuklar baharlarýnda
"elleri" tutsak kelimeler
iki koluna girilip süreklenen bir mahkûm
sorular niþangâhýnda
üç noktalar zemininde

adam!
soldurup bu soluk benizli ayrýlýðý kattý aklýnýn arasýna
her akþam dinlediði hüzünlü bir þarkýda aradý eskiyi
sigarasýnýn dumanýndan efkâr ördü yokluða
boþ sokaklarýna kentin beklenilen gelecekmiþ gibi baktý
kimse çýkýp gelmedi
çat kapý sesi hiç duyulmadý
dudaklarýn bir saatli bomba gibi
ayarlý gülümsemesi olmadý
acýktý
susadý
üþüdü
nesneler istedi
hissetmek için devinimsiz kýlýnmýþ bu dünyayý
nesnelerin önüne sýfatlar dizdi öbek öbek
tamlayanlarý tamamlanamamýþ
hiç ait olunamamýþ tamlamalar kurdu
oysa o, tamlayanýn ekinde virgülden önce
bir ömür peþindeydi…
ve düþtü tümce
düþük desibelli bir sesle
kulaklarýn duyma eþiðine ayaklarýný takýp
düþtü…
düþtü;
soru imgesinin kancasýndan asýlý teni kurtarmak
ya da atýþ alanýn dýþýna çýkabilmek
soru imgeleri yaðarken üzerine
avlanma mevsimi açýlmýþken sevgilerin
duvar dibinde gözleri baðlý kurtulmak

yansý-ma!
yansýmadan daha hiçbir þey
kýrýldý ayna…
taþýyamadýðý yük
saklayamadýðý sýr neydi bilinemedi
düþen tüm þeylerde bir parça kendi oldu
adam ve kadýn "biz"in uzaðýnda
öðrenilmiþ þeylere anaforlar býraktý
kýrýlmanýn sesi
küçük dalgalarýnda aynanýn
sanrýlar yaþanýlmýþlýðý derinler oluþturdu
aklýn sýð sularýnda
hep tekil kalýndý
kýlýnýlmýþ edim rüzgârýnda
ayna gölgesini yitirdi
kadýn yitti
adam yitti
zaman yitirildi