Neden hep sende kalýr aklým?
Ya nerede senin aklýn?
Bende deðilse eðer,
Seni unutacaðým..

Bir sevgili bulacaðým sonra
Sana benzemeyen;
Çirkin,þiþman,bodur...
Beni hiç düþünmeyen..
‘Seni seviyorum’ demeyen,
Yere tüküren,
piþirdiðim her þeyi silip süpüren,
Kat kat giyinen biri iþte!
Seviþmek istediðimde
Tam bir saatte soyacaðým...

Neden hep sende kalýr aklým?
Ya nerede senin aklýn?
Bende deðilse eðer,
Seni býrakacaðým!..

Çek ellerini ellerimden!
Zaten kupkuruydu parmaklarým.
Zaten pýrasaya benzerdi saçlarým,
Zaten acýydým, zehirdim, zýkkýmdým
Ekþiydim üstelik; limon gibiydi tadým..
Zaten savruktum, daðýnýktým;
Hiçbir zaman,hiçbir yerde
Aradýðýmý bulamadým...
Bu yüzden yok tabaðým,kaþýðým,çatalým...
Bu yüzden yok giyecek kazaðým,
Çýplak kaldým...ve..bu yüzden üþüdüm
Seni giyindim bedenime,
Neden yýrtýp attýn?...

Neden hep sende kalýr aklým?
Ya nerede senin aklýn?
Bende deðilse eðer
Sebebim olacaksýn...

Yaðmurlu bir günde,
Karýþýrken
Yaðmurlara göz yaþlarým...
Sana inat olsun diye bulduðum
O þiþman,
O çirkin,
O bodur sevgiliyi de terk edip,
Senden daha uzun bir aðacýn
Ya da,
Direðin altýna saklanacaðým...
Yýldýrýmlar düþecek üstüme
Yanacaðým..

Ýþte o zaman sev beni!