Sandalýma yükledim birkaç kitap,
Seni ve yaþananlarý.
Maksadým atmakdý denize,
Seni ve yaþananlarý.

Deniz kabul etmezse diye korktum.
Sonra senden ayrýlmaktan.
Biraz daha çekseydin dedi gönül,
Ama tahammül kalmadý artýk.
Atacaktým, kurtulacaktým,
Senden ve yaþananlardan.

Sandýðýn dibine delik açtým.
Böylece tümden halledecektim.
Seni ve yaþananlarý atsam,
Kurtulamayacaktým.
Tek çarem benide atmaktý,
Deldim ve bekledim.
Sonunda kelepçeler açýldý,
Artýk kurtulmuþtum.
Senden ve yaþananlardan
Yada yaþanacaklardan.