Bir yazý yazarsýnýz, sonunda hamaset sevici, güç tapýcý bir okur kitleniz olur, onlarýn size yazdýðý 3.sýnýf mailleri, yorumlarý yazdýklarýnýza kanýt olarak sunarsýnýz ve büyük yazar olursunuz. Kurnazlýðýnýz “toplum olarak akýl tutulmasýna uðramýþlarýn” memleketinde ise oldukça prim yapar; tüm ticari ve ekonomik faaliyetlerinizin meyvesi olarak size dönmüþ olur. Bu dönüþüm neredeyse süreklilik kazanýr.

Altaylý, öyle bir girdaba düþmüþ ki “ordularýn toprak, baðýmsýzlýk ve iffet, namus koruduðu” genel saptamasýný yaptýktan sonra bu ana düþüncesine destek olarak yazdýðý diðer ifadeler ise yine ayný ordularýn savaþ galibiyetinden sonra saldýrdýklarý deðerleri anlatýr. Aslýnda tersinden okunsa “ordu neye saldýrýrýn ironik bir açýklamasý “gibi olmuþtur da denebilir.

“Bir ordu savaþý kazanýp, düþman ülkeyi fethettiði zaman ne yapar hatýrlýyor musunuz? Savaþlarýn sonunda hep trajik tecavüz hikayeleri yok mudur? Bu bin yýl önce de böyleydi, Avrupa'nýn göbeðindeki bir kaç yýl önce de böyle. Fatih Altaylý “ Bu satýrlarý okuduktan sonra yazýnýn giriþindeki “ordularýn sýnýrlardan öte bacak arasýný koruduðu” iddiasý son derece gülünç kalýyor, yavan kalýyor. Militarist kurumlarýn tarihsel geliþimini ve insanlýða karþý iþlemiþ olduklarý suçlarý tek tek, eylem eylem sýralayacak deðiliz; ancak takdir edersiniz ki güç olma, iktidar olma, bey olma, kral olma , Pazar yaratma, pazar paylaþma gibi niyetler savaþlarýn sebepleridir. Bu savaþlarýn temel gücü de ordulardýr. Kabile ordularýndan imparatorluk ordusuna ve günümüzdeki modern ordulara kadar bilinen en sade gerçeklik .

Savaþýn; iþgali, öldürmeyi-öldürülmeyi, ganimeti, tecavüzü, hýrsýzlýðý, vurgunu doðal kýldýðý göz önüne alýnýrsa Fatih Altaylý’ya düþen görev sanýrým Joseph Gobbels’in görevidir. Gobbelslik Fatih Altaylý’ya düþer mi bilinmez ama olasý bir iç savaþta muhtemelen Fatih Altaylý kendisi için savaþçýlardan güzel, alýmlý insan haklarý derneði üyesi kadýnlarý; Ermeni ve Kürt kýzlarýndan ganimet sarayý kuracaðý hayali yapmaktadýr ki ordularýn durumdan görev çýkarma ilkesine bu derece sadakat göstermektedir. TSK öteden iç güvenlik diye adlandýrdýðý kirli bir savaþýn tarafýdýr. Haliyle psikolojik savaþ taktiklerini en üst düzeyde kullanmýþtýr, ama henüz bir kadýn gazeteciye “ordu sizin bacak aranýzý koruyor.” Þeklinde bir yalana baþvurmadý. Demek bizim yerli Gobbels Fatihimiz bu eksikliði hissetmiþtir. Hem Türkiye halklarýnýn, Kurtuluþ savaþý düzenli, namus koruyan bir orduyla baþlmadý, halk çeteleri ve yerel direniþlerle doðal reflekslerle geliþti. Bu gerçek bile çakma Gobbels Fatih’in tüm militarist tezini çürütmeye yeterli. Fatih Altaylý’ya göre düþünme bir tür kýsýrlaþmadýr. Kültür ve felsefe kuþkulu iki olgudur. Altaylý muhtemelen ne zaman “düþünme, tartýþma, demokratik tutum” diye bazý kavramlar duysa tabancasýný çekip zihninde onlarca kiþiyi bir anda katleden bir vatansevere dönüþüyordur. Gobbels’in aydýnlar için “yumurta kafalýlar” “radikal züppeler” üniversiteli komüminst hýyarlar” “domuz entelektueller” ifadeleri neredyse çakma Gobbels Fatih’in slogan felsefesi halini almýþ. Kök faþizmin entelektuel dünyaya karþý güvensizliðini Altaylý ve benzerleri aracýlýðýyla yürütmesine ancak medyayý kullanma biçimi olarak anlaþalýr. Sorun þu ki Altaylý’nýn zayýf tel kompleksi yakýn gelecek için ciddi bir tehlike olmaya aday. Çünkü “ordu neyi koruyor?” sorusu yakýn zamanda muhtemelen bacakarasý sýnýrlarýný aþýp her entelektuel tartýþma sonrasý “ordu domates, hiyar, þeftali ve bilumum yiyecekelrimizi de koruyor, bu nedenle ordumuza karþý ibadetlerimizi eksiksiz yerine getirelim” tanrcýlýðýna dönüþür.

Bir kere beþeri tanrýlara inandýðýnýz an sizden güçlü olan her daim tapýlasý tanrý olur.

CENGÝZ MAÇOÐLU