Ellerimde çocukluðumla öksüz kaldým
Baka kaldým ardýndan yýldýzlarýn
Gidiþin çaldý kanatlarýmý
Yýldýzlara eriþemedim bir daha
Yokluðunla aydýnlýða uzak kaldým
Bulamadým bir daha hiç masallarýn yolunu
Bir daha hiç hayal kuramadým
Rüyalarda buluþurduk ya hep sözleþip
Gittin gideli rüyalara hiç dalamadým
Bir salýncaða oturttu beni yanlýzlýðým
Bir ileri bir geri itekledi durdu
Bir kýsýr döngüde takýlýp kaldý sensizliðim
Bir daha hiç ayaklarýmýn üstüne basamadým
Aklara sattým saçlarýmý tel tel
Çizgilere boðdum yanaklarýmý
Yaðmurlara eþlik ettim baharlarda
Ölüme davetiye çýkardým aþýklar günü kutlamalarýnda
Ve lanet ettim sensiz girdiðim her yeni yaþýma
Oysa gönlün bendeydi biliyorum
Bir yerlerde benim için sallanýyordun
Hiç düþünmeden gelirdin biliyorum
Hayat bu kadar zalim
Kavuþmak imkansýz olmasaydý
Gelirdin biliyorum
Eðer ayaklarýn yere bassaydý...