Bir önyargýyý yok etmek, atomu parçalamaktan daha zordur. -Einstein |
|
||||||||||
|
Varsýn Bu Adama Öl'üm vurulsun. Çoktan ölümsüzler ve çoktan ölümlülere örnek bir kadýn ve ölümsüzlere þuuru kapalý tüketici aletler var olacak az sonra bu cümlelerde , ve yazýldýðý için elbet ulaþacaklar buraya..ulaþtýlar bakýnýz.Çoktan ölümsüzler tanrýlar oluyorlar , çoktan ölümlüler farkýndalýðý açýk piyonlar , ölümsüzlere þuuru kapalý tüketiciler ise “gerçek var “ marka kýyafetler giyen diðer piyonlar , hepsi ölümsüzlerinin oyun tablosunda þah mat duruþlardalar..ve her oyun bitiminde taþlar karýmýnda , reenkarne dizimlerde..renkleri var , dokularý , oyulmuþ el yapýmý gözleri , yeleleri..bazen boyasý dökülen yerleri , kavgalarda fýrlatýp duvarlara mýðlanan derileri.Taþa þahlýðýný ne anlatacak diyenleri , ve tarihleri..piyonlar giysilerle konuþsun demeyecek kurallar. kumaþlýktan söz açýlmayacak. Anlatýlmasýn diye var olacak hepsi , sus olsun diye bu uðultu , susu bastýrsýn diye birileri.Herþeyin ardýnda baþka bir farkýndasýzlýk var. Yalnýzlýðýný unutmaya çalýþtýkça bakteriler bölünüp boðuþlara , mikroplar tanrýlara , tanrýlar þuurlara , çoktan ölümlüler aþklara karýþýp akýþacaklar. Sus olsun diye , sus bastýrýlsýn diye. Ve herþey bir kendini unutma eylemi -aslýnda. The end yazmaz beklediðimiz gibi. Ve ben ,tablodaki yerini kuran simsar bedenden ne var ne yok tek bir yazýda yakacaðým ! kadýnýn ruhunu izliyor , kuytularda duruyorlar . Takip sezgisel düþüyor zihnine..maddeden çoktur duyumu diye -ölmeyenler daha çok þey biliyor- alçak ruhlar bilmez ama herkes iþitir , herkese düzeysizler de dahildir.Bazý canlýlar gerçek ölümsüzlere yüzyýllardýr zevkten devrik cücedir. azlara kaçak yapar kadýn..inadýna sönecek mecbur , ama direnecek de , direnirken yakacak herþeyi dizelerde , býkmayýn ve korkmayýn da aymazlýktan , hafileyecek neticede , ucuzlaþtýkça anlaþýlýr olacak bu çýkma dökük þiir de .tanrýlar düþecek , gerçek giysili piyonlardan söz edilmeyecek , bu þiir ikimiz için kendinden geçecek , damaðýnýza takýlsýn da dilinizle yoklayýn diye.. zeminde kabahatiyle çiftleþen diþiye ne yapýlsa? Masal kurulsa anlatýlsa , katmanlar kenara býrakýlmýþ bir zaman evvel nasýlsa , tanrýlar ve dinler , boyut neyse aþka karýþýlmýþ , etrafta en verimli buna rastlanmýþ , bu aþkýn sonu bugün tüm piyonlara hitaben düþük düzeyler giysisi ile yazýlmýþ.. doðru adama yanlýþ kadýn tapýlmýþ. erkek iki bacaðý üzerinde ufuklara duruyor gücüyle yumuþak deðil “other side” diþi gidiþine kovan o çünkü üzgünüz bayan! penisinde size yer kalmamýþ ha unutmadan “aklýnýz organýn gölgesine resmen takýlmýþ!” elbet gururuyla doðru adam o siz fena halde yanlýþsýnýz pul pul lütüflar döküyor iskoç eteðinden daha kýzgýn olmak için , kýzdýkça yaða banmak için , yüzlerce kýsrak çevreledi onu , beygir gücüne eriþecek ve diþiyi fena halde tepecek aptal çünkü diþi söylemiþti baþta ama zamanla karýþtýrýldý tanrýçalarla diþi dili diþi söze eklenen kuzu gözü … en çokta sözü vahiylendi kutucuklara yerde yatacak þimdi kabahatiyle çifleþecek acý yaratýmlar gibi kanamasýndan geçecek baþa dön hikaye bölüm bir bölüm bir böl ben deðil kendidir bir ev vardý önceden bir dil bahçesi bu iki þair bahçeye gelir giderdi (cinsiyet ayrýmý o günlerde iyi birþeydi) erkek : gemiler itip bahçesine bir liman kurardý rengarenk gemici oðlanlarýn aþklarýný yazdýðý günceleri kamaralara býrakýr hasret çeken kadýnlardan kokan mürekkebi güvertelere salar düþsel þehrine özenle ruh baðýþlardý iskeleden geceye yorgun bacaklarýný sarkýtýr kadýnýný düþler memelerini limanýn göðüne dizer küçük elleriyle sever üzerine sigarasýný içer giderken köþeye bir þiir yakardý kadýn : yalýnayak gelirdi bahçeye çiçekli suda yýkanmýþ düðmeli uzun elbise parmaklarý heyecan þekillerde kývýrýr limaný gezerdi delice sonra külleri bulur kaðýda doldurur sözleri yavaþça yutkunur aþka tutulur tutulur tutulurdu.. ardýndan gemileri bir bir dýþarý çýkartýr iskeleyi , limaný söker yýldýzlarýn arasýndan memelerini alýr yerlerine utan yanaklarla.. denizi katlayýp göðsüne saklardý sonra gölgesinde kürtaj edilmiþ resim bedenli kýzý sýrtýndan sýyýrýr dekoruna bakardý elveriþli noktalarý tespitler diþlerinde büyüyen ýslak aðaçlarý bir bir koparýp minyatür bir orman kurar, dev sarý papatyalar .. Annesinin farkýndalýðý kadardý tanýdýk sözcükleri sezgiyle kumlara “niliüfeeer” “orjan” “civcivler civcivlensinler “ yazýlý paranoyalarý poþetler bilmeden geçmiþine bakýnýrdý þiir yazmamýþtý , hiç mýsrayý isminden çalýp kendiliðinden þairi sevsin diye bu Öl kadýný giderken köþeye o da bir þiir yakardý izler .. izciler gerektirdi ve böylece atlayýp durdular birbirlerine düþler kurdular.. erkek bir bebek yüz koyu beresinde çökük bekleme kýkýrdayan veletlerden çalýntý bir gülüþ ile ve hayli piçte! alevlerde kadýn bir o kadar kalçalarýný yaydý iyice eti duyulsun diye “en parlak yýldýz içimde “ dedi veletten çalýntý cesaretle rakun meraký bilinçaltý deþme hobilerinde þiiri öðrendi ama niye? þiir þiire benzemesin hiç.. Tanrýlardan biri kazanýr. Taþlarý tablodan dýþarý topladý malup olan Yeþil çuhada sallayýp kardý Çuhada kuru bir çeþme ve gecede bekleyen park vardý Tanrýlara göre þairler taþtan ve acýmazdý. Duyulmazdý. Deðdiler birbirlerine. Zaman kendinden habersiz. Yitik. Bir karma anýna sýðýp Çuhada parka koþtular ruhlarý el ele. Bahçelerine benzesin diye mumlar koydu erkek , camlarla çevirip Ateþe yan buyurdu Cücelere emlak giriþimi..anlýk meslek seçimi Diþi unuttu gerçeði Gözüne düþlerin saðýrlýðý indi Kýzýl saçlý mavi gözlünün çantasýný yanlýþ yerde deþti Örgütler Karý satan herifler Götünü satan yeniklerle haberleþti Ses gelmedi Sonra diþinin yüzü bir sarýlmadan Iki sarýlmadan Üç artýk sarýlarak Dört boynuna kaçarak Soðukta Nefret bir kütlenin ucunda Maymunlar cennetine uykuya geçti.. Erkek günün gerçeðini fýrýndan çekti Yer misin Sýcak mý diyerek diþiye öyle bir dizeledi Öyle bir dizeledi ki “ ve seviyorum ikinizi “ diþi hak görmeyerek bedenini çöle çekti çuhanýn uzak ucuna vurumda daha yeþildi yeþil bulandýrdý içini de yalanlar dizdi marifettir ve dönmek istemem o eve zannetti yalancýlýðý hiç güç vermedi tanrýnýn parmaðýna deðdi de kendine geldi o ara bir melek uçuyordu ve yazýktý melekten kýyýmlara kendine söyleniyordu kutsal metin sus olsun diye sus bastýrýlsýn diye konuþmuyordu.kendini unutma eylemi içi hatýrlatýyordu.. diþi bir hortum alýp yýkadý içini sonra döndü erkeðe sýyrýlmýþ kir utançtan aþka diz çöktü , yalvarmalar yakarmalar çuhadan taþ sesi sanýlýyordu þairler taþtandý acýmazdý , duyulmuyordu.. Ve yenik þevkle çýkartýp dizdi þairleri yeni düþlerine. Rövanþ. Þaþýrdýlar , karýlmak bir miktar bulantý yarattý , temiz hava için çýkýp mor çimenlere uzandýlar. Kadýnýn aþký , erkeðin bölmeleri vardý..Oksijen çarptý ve kafa yaptý..Bu kadar mý salaklar? Deðil ikisi deðil , aþýk olan aptaldý.Bir zarar verme isteðinde erkek tanrýlarý düþürüp evi yaktý , ateþleri gören kadýn koþup bahçede bir çukura saklandý..sýrtýndaki kürtaj edilmiþ resim , sýyrýldýðý bahçeden kalkýp bir hayvana maddelendi.. yüz deðiþtirmek iyi geldi de bu sevgisize , defolu hayvan aþkýna ilk burada saldýrdý , tahmininden daha büyük bir parçayý baldýrýndan kopartýp aldý..yanmadý ama yanýyorum sandý , topraktan kafasýný uzattýðýnda evin cesedi sýcaktý , çýktý þiirleri toplayýp sakladý , erkek karþý patikada çoktan yoldaydý..yanan baldýrýna merhem olsun diye organlar yazýp kaðýda mürekkebi yaraya bastý..hala evindeydi..ev artýk kadýnýn içindeydi ve kadýnýn içi çatý özleminde , göðün sesi hayli ürkütücü geldi..güvensiz hayvan yýldýrýmdan korkup sahip þiirleri toplarken evin bodrumuna , kara bir merdivene gizlendi! Ve küllerle beslendi..yeterince katran doldurunca midesine kadýný gafil avlasýn diye.. Merdivende kurttan inledi Kadýn ne dedi? Kadýn ne dedi? Tanrým! Kadýn ne dedi? O dil O dil ölseydi Erkek gürledi.Ve gitti. Yabancýlar geldi. Yarý kapandý bilinci , aktý gözleri o dueti , içinde durdu , üstünde kurtu .. ölü bir caný çekiþiyordu Fýrtýna döl savruldu , Kendi kuduzu öl’ ü oldu. Fulya Engin
ÝzEdebiyat yazarý olarak seçeceðiniz yazýlarý kendi kiþisel kütüphanenizde sergileyebilirsiniz. Kendi kütüphanenizi oluþturmak için burayý týklayýn.
|
|
| Þiir | Öykü | Roman | Deneme | Eleþtiri | Ýnceleme | Bilimsel | Yazarlar | Babýali Kütüphanesi | Yazar Kütüphaneleri | Yaratýcý Yazarlýk | Katýlým | Ýletiþim | Yasallýk | Saklýlýk & Gizlilik | Yayýn Ýlkeleri | ÝzEdebiyat? | SSS | Künye | Üye Giriþi | |
Book Cover Zone
Premade Book Covers
ÝzEdebiyat bir Ýzlenim Yapým sitesidir. © Ýzlenim
Yapým, 2024 | © Fulya Engin, 2024
ÝzEdebiyat'da yayýnlanan bütün yazýlar, telif haklarý yasalarýnca korunmaktadýr. Tümü yazarlarýnýn ya da telif hakký sahiplerinin izniyle sitemizde yer almaktadýr. Yazarlarýn ya da telif hakký sahiplerinin izni olmaksýzýn sitede yer alan metinlerin -kýsa alýntý ve tanýtýmlar dýþýnda- herhangi bir biçimde basýlmasý/yayýnlanmasý kesinlikle yasaktýr. Ayrýntýlý bilgi icin Yasallýk bölümüne bkz. |