Cümle âlem öðrense bu memnu aþkýmýzý
Yerseler de vazgeçmem, sen benim günahýmsýn
Karun hazinesini çýkartarak önüme
Serseler de vazgeçmem, sen benim günahýmsýn

Ecelim olur baþka bir göz bakarsa sana
Âb-ý hayat suyumsun, içerim kana kana
Seni elimden alýp bütün âlemi bana
Verseler de vazgeçmem, sen benim günahýmsýn

Bir senin derdin ile yüreðim düþer Âha
Kulaðýmý týkarým eyvâha, yuha, tuha
Ellerimden mýhlayýp Ýsa gibi çarmýha
Gerseler de vazgeçmem, sen benim günahýmsýn

Sende buldum sevdayý can oldun canda cana
Gözlerimi oysalar gitmem baþka bir yana
Ýsterse kutuplara, isterlerse fizana
Sürseler de vazgeçmem, sen benim günahýmsýn

Sensin yüzümün aký, sensin gözümün feri
Ekmeðimsin, suyumsun, sensin alnýmýn teri
Ýdamý imzalayýp, kara kaplý defteri
Dürseler de vazgeçmem, sen benim günahýmsýn

Tüm güzeller bir olsa koþsa benim yönüme
Alayýný deðiþmem seninle tek günüme
Çelikten zýrh giyseler, set olsalar önüme
Dursalar da vazgeçmem, sen benim günahýmsýn

Ben sevgiyi öðrendim güzelin en hasýndan
Korkum ölümden deðil, kahrolmandan, yasýndan
Çekseler silahlarý alnýmýn ortasýndan
Vursalar da vazgeçmem, sen benim günahýmsýn

Ömür boyu dinmese çaðlasa gözde selim
Sana atar yüreðim, sana dokunur elim
Keskin ustura ile bedeni dilim dilim
Yarsalar da vazgeçmem, sen benim günahýmsýn

Atýlsam Cehenneme, ateþler deðse tene
Azap çekecek benim, vebal benim ; Kime ne ?
Beyazlardan utanýp siyah bezden kefene
Sarsalar da vazgeçmem, sen benim günahýmsýn