Senden hoþlandýðýmý belli edebilmeyi çok isterdim; eðer benimle biraz daha ilgilenseydin... Hayatýma bir gün girdin; ama o günden beri düþlerimdeydin...
Seninle konuþmak, seni tanýmak ve etraftakilere aldýrmadan kaynaþmak... Bir gün daha baþýma gelebilecek miydi?
Tanýyabileceðin herkesde seni arýyorum; söyledikleri cümlelerin arasýna bakýyorum ve yokluðunu yüreðime anlatamýyorum...
Neden bu kadar erken gittin ki hayatýmdan? Yüreðim sana hazýrlanýyordu ve sen konuþtukça daha bir heyecanla atýyordu...
Þimdi her yazdýðým kelimede sen varsýn... Ve de her hayalimde...
Seni özlüyorum; hem de yüreðimi yakýp kavururcasýna...
Ve sen þimdi; seni özlediðimi anlayamayacak kadar uzaksýn benden...