Sustururum kaleme almadan
Yaþamadan sonrasýz…
Ertelerim bir gün,
Bir sonraya…
Hüzünlerimi erteledim bu sefer
Ve yine.
Ýþime geldiðini bozar evirir çevirir
Uydururum kýlýfýna
Gezerken, konuþurken, susarken
Ýnsani duygularý siyahlatarak uzaklaþýrým kendimden
Þüphemi tahrik edip kendime karþý kusur iþlerim
Azalýrým çoðalýrým ve sonra…
Acýmý ertelerim diðer sefere
Sonra sesin sahteliði…
O ana uydurulmuþ ahenk geçer.
Zaman aþýmýna uðrayan duygularýmla ben
Efkâr demlerim gözlerimde
Ve yanaðýma varmadan öldürürüm onu
Ben aðlamam, gözlerim aðlar
Yarýda kalýr içki
Yarýna kalýr içkim
Karanlýk yaným tekrar uyanýr
Hayatýn dar geldiði an
Þevk benden çok uzaklaþýr
Ayna bile yalan söyler bana
Akýl bir býçak olur yine içime.
Gülþen ERTÜRK