NEFESÝN BÝR ÖMRÜ DOLDURSUN SEVDÝÐÝM…
“Ne acý…Ömür bize mutlu olma þansý vermedi sevdiðim… “
Bana hep “benim içinde þiir yazacak mýsýn birgün?”derdin.Bak iþte, bugün seni anlatacak,belkide ucu bucaðý olmayacak ,nasýl sonlanacaðýný hiç bilemediðim, bir yazýnýn baþlangýcýndayým.
O kadar da mutlu sanýrken seni;bir acýnýn girdabýnda döneleyen, konuþamayan,derin acýlarýnýn,hafife aldýðýn yanlarýyla karþýmdaymýþsýn meðerse…Bilememiþim.
Oysa ben;”Adamý gözünden tanýrým”ahkamýndan dem vuran ben,anladýðýmý zannedip,tanýyamamýþým seni.Bilememiþim çocuksu tarafýnla, koynumun baþucuna koyduðun her seferinde alnýný þefkate sarýþýmla, duyamamýþým içinden baðýra çaðýra yollara düþmeye gönüllü çýðlýklarýný.
Avuçlarýmý diz kapaklarýma vurupta bunca piþmanlýðýmý dindirebilir miyim?Olsa mümkünü sýrtýna yüklenmiþ onca derin sancýna ilaç olabilir miyim?
Minik kelebeðim;Bir hatanýn baþýndan dönmek kardýr, yaþamda tekrarý olabilecek hatalarý telafi etmek adýna…Bugün seni sýrf iyiliðini düþünenen insanlar yaþýnýn tazeliðine,hayatýnýn körpeliðine sýðýnarak yaðmurdan çekip alýp, fýrtýnaya atmak ister;bu senin tecrübesizliðine ekilecek zararlý fidandýr.Gülün topraðýna dikeni ekip,bir ömrü ayrýþtýrmak yakýþýr mý insana?
Anlatmamýþtýn, üzerini çizdiðin onca hatýrlanmamasý gerekli anýyý.
Gün bugündü…Hiç unutamayacaðým bir keder daha ekledim bugün, ardýmda býrakacaðým seyir defterime.Ýçimin hüznü tarifsiz,dile getiremeyeceðim,boyumu aþan bir dalgada boðuþuyor zihnim.Ayrý bir faslýn devrini sürecek kalbim, bu zor gerçeðe alýþtýrýrken bünyemi.
Yanýmda olsaydýn ve yine ben saçlarýný okþayýp “Üzülme bebeðim bunlarda geçecek”diyebilseydim.Korkmadan,seni sevenlerden kopmayacaðýndan emin olupta “Lütfen doðrularýndan þaþma!”deseydim.Diyebilseydim.
Olanlarý anlatma mecburiyetin asla yoktu, olamazdý da.Kýrgýn deðilim,bu kadar acýmasýzca sahnelendiði için gaddar yaþama,kýzgýným… Sadece kýzgýným,kýzdým hayata.Haketmeyenlere ,haketmediklerini verdiði için,yastýðý deðiþtirip kaderi deðiþtirmeden sardýðý için baþýmýza.
Yine seveceðim seni dolu dolu.Yine bekleyeceðim merdiven baþlarýnda geliþini… Yine adýmlarýn bana doðru yol alýrken, gülümseyerek karþýlayacak bakýþlarým yüzünü kapý önünde kollarým göðsümde kavuþmuþ.