günün geceye dönmüþ yüzüyüm
soluðum,
rüzgarýn önüne kattýðý
yaðmur sesi…
saðanaklara teslim yüreðim...


kimliksiz kentte
yönsüz
y o l s u z u m!
hem onsuz...


karanlýk bir orman geçiyor
bakýþlarýmdan
gri bulutun gölgesinde
gittikçe küçülüyor gök/yüzüm…


gerisini
ne siz sorun
ne ben söyleyeyim!
tam üç yýldýr
o kara yaðýz erkekle…
yalaným varsa
aksýn iki gözüm önüme…


kaç ayrýlýk çivilenir
yalnýzlýðýn gözlerine
kaç gecenin arkadaþýdýr
sýrnaþýk þiirler
iyi bilirim…


ekmeðin undan doðduðu gibi
iþkenceye
sürgüne
göðüs gerip gülümseyen
þairleri de
çok iyi bilirim…


amma velakin!
kirli sakallarýný
kasýlarak sývazlayan
deli bozuk hayata
nasýl katlandýðýmý bilemeden
sancýlý mýsralarýn ardýna düþerim…


yoksa!
sesi ýþýða çarptýðý için mi þiirin…


Aslý Aydýn