Hamas: Arap kabile iktidarlarýný yýkmayý baþaracak mý?-1

Ýslamý siyasi destek olarak kullanan, ýrk anlayýþýna dayalý Arap kabile siyasi arenasý (Closseum), ilk ciddi kapatýlma riskini 2001 yýlýnýn11 Eylül’ü ile birlikte ensesinde his etmiþti. Malum güçler tarafýndan ikiz kulere yapýlan saldýrýlardan bugüne dek süren Arap iktidarlarýn endiþesi, Hamas’ýn 2009 zaferi ile birlikte ondört yüzyýllýk Arap kabile iktidarlarý geleneðinin gýyotinini de kuruyor olmalý.

NATO:
BM’nin kolluk kuvveti olan NATO, Rusya’nýn yakýn tehdit algýsýndan çýkmasý ile sözde terorizm gibi asimetrik kavramlarýn gölgesine sýðýnarak, hayati varlýðýný sürdürmek için, yeniden siyasi ve askeri tehdit algýsýna farklý bir paradigma geliþtirme tutkusunu yitirmeden Ýslamý seçti. Somali’den Afganistan’a, Irak’tan Lübnan’a kadar uzanan geniþ bir alana yayýlamayý da ihmal etmedi. NATO bu süreci oluþtururken, ABD ve AB dünya’ya Çin ve Hindistan’ý yeni bir tehdit olarak göstermesi ne denli tutarlýydý? Zira Çin Sosyalizmi de Rusya’dan hemen sonra Batý Kapitalizmi ile olan evliliðini kapalý kapýlar ardýna sýðýnmaya gerek görmeden yapmýþtý. Hindistan’ýn ABD ve Avrupa’ya köle üreten içler acýsý durumu ise ortadaydý. NATO bunlarý yapýp uygularken, hiç bir zaman ‘’Ýslam’’ yerine ‘’Terör’’ kavramýný kullanmayý da ihmal etmedi!

Ortadoðu:
Dünyanýn kalbi, semavi dinlerin çýkýþ merkezi, kadim uygarlýklarýn ve kültürlerin beþiði. Zengin doðal kaynaklarý ile dünyanýn ilgi odaðý. Batý emperyalizmi de bu nedenle ilgisini hiç bir zaman kesmeden, gözünü bölgeye dikmiþ, iliklerine kadar sömürmeye adeta and içmiþ gibi.
Soðuk savaþ döneminin hemen ardýndan Tek dünya düzeni, daha sonra da BOP adýyla uygulanmak istenen küresel politikalar kuþkusuz Ortadoðu'yu derinden etkiledi.

II. Dünya savaþýndan sonra özellikle Ýngiltere (Britanya), bölgenin sorununu emperyalizmin kalýcýlýðýna haklý sebep kýlarak, Filistin ve Ýsrail’e endekslemiþti. Bugüne kadar da söz konusu bölgelerin sömürülmesi Filistin sorununa göre þekillendirilirdi.
Hamas’ýn 2009’daki savaþýn galibi olmasý ile birlikte, Batý’nýn Ortadoðu eksenli uluslararasý politikalarýnýn, geçerliliðini kaybetmenin eþiðine getirdi.
Denilebilir ki; dünyayý þekillendiren “ana akým”lar ve akýmlara tabi olanlarýn yön arayýþlarý bundan böyle ivme kazanacak ve gizlenme zorunluluðu da hissetmeyecektir.
Coðrafyanýn kendine has yukarýda ki özelliklerinden ötürü, tehlikelerden kurtulamamanýn bedelini bugün olduðu gibi gelecekte de yaþayacak. Dünya, Ortadoðu’ya olan ilgisini azaltmayacak ve uluslararasý politikalarýn þekillenmesinde damgasýný Ortadoðu vurmaya devam edecek.
Hamas’ýn zaferi; geleceðin dünyasýna ‘’ana akým’’ siyaset üretim merkezi haline gelen Ortadoðu’yu yeni bir dönemin baþlangýçý olarak þekillendireceðini ve startýnýn verildiðini görmek, bu yönde analizlerde bulunmak ve evrensel ölçüler haline getirmek, belkide acele verilmiþ bir karardýr.
Ancak Ýran devrimi ve Hizbullah soðuk savaþ sonrasý köktenci deðiþim ve arayýþ politikalarýnýn ürünü olarak, Hamas’ýn oluþmasýna zemin hazýrladý.
Hamasýn zaferi ile birlikte, yeni Ortadoðu'nun geleceðini petropolitik’ten öte iktidar deðiþimleri ve deðiþimlerin siyasi ekolleri biçimlendirecek.

Bölge Son 30 yýl öncesine kadar zaten iki temel eksenli Politika arasýnda sýkýþtýrýlmýþ pozisyonda bekletilek, her an patlamaya hazýr barut fýçýsý halini almýþ, ideal sorunlu bölge ve Batý dünyasýnýn arkabahçesi konumundaydý.
Ayný bölge Hamas’la birlikte son 30 yýlda üç önemli deðiþim yaþadý.
Ýran Ýslam devrimi, 2006 Hizbullah ve 2009 Hamas zaferi!

Hamas gizemi:
2008’e kadar Hamas; Arap iktidarlarýnýn önde gelenleri ile ‘’cebr’’ ve ‘’ihtiyar’’ iliþki içinde silik politikalar üretmekle zaman tüketti. Doðaldýr ki; Filistin sorunu sadece Filistinliler'in sorunu deðildir, düþüncesini taþýyor ve haksýzda sayýlmazdý.
Arap ülkeleri kendine özgü Muavviye kurnazlýðý ile bu kurnazlýðýn genelde Filisitin’i ve özelde Hamas’ý taktiksel açýdan farklý politik tutumlar izlemesine tanýklýk ettirdi. Hamas’ýn baþta Mýsýr ve Suudi Arabistan’la birlikte, Ürdün ve sair Arap rejimlerden üvey evlat muamelesi görmesi, onu kendi içindeki öz dinamiklik arayýþýna itti. Bununla yetinmeyip, Ýran ve Hizbullah ile de yakýn iliþkilere geçti.
Hamas’ýn Ýran ve Hizbullah ile olan dirsek temasýna en önemli etken yine Arap rejinmleri oldu demek ne denli saðlýklý olur ayrý bir baþlýkta deðerlendirilmeli.
Arap ülkeleri hiçbir zaman Hamas'ýn iþgal altýndaki Filistin'le ilgili politikasýný desteklemedi, ancak destekler göründü. Elbette Ýsrail’in garantörlüðünü üstlenen ABD’nin Ortadoðu politikasý ve Arap rejimlerinin üstündeki baskýn hakimiyeti ile birlikte ayný coðrafyanýn doðal zenginliklerini sömüren güçlerin önde geleni olmasýdýr.

Diðer ülkelere oranla kýsýrdöngülü de olsa, siyasi geleneklere sahip Suudi Arabistan ile Mýsýr. Hamas tarafýndan kendilerine yönelecek olan (ideolojik) tehlikeyi zamanlý fark ettmiþlerdi. Bunun içinde Ýsrail gibi en olunmaz bir þergüç ile yanyana durmayý ‘Siyasi etik’ ve ‘insani erdemlilik’e sýðdýrabilecek bir anlayýþla Hamas’ýn siyasi intiharý sayýlan paktlar ve antlaþmalar yaptýlar.

Hamas; Ýsrail’den önce kendi inanç ve ýrkýndan olduðunu ileri süren Mýsýr, Ürdün ve Suudi rejimlerden oluþan farklý yapýlardaki sistemlerin öncüleri ile barýþ ve savaþ kavramlarý hangi anlamlarý yükleniyor ise, Ýsrail’e karþý kullanýlanlarla aynýlýðýný gördü.

Hamas; Ýhvan hareketinin tabanýndan (halktan) gelen bölgenin yerli (ideolojýk) harektidir. Hamas’ýn Ýsrail’le savaþý, Batý adýna, Batý’nýn sorumluluðunu üstlenmiþ yerli halktan kopuk fildiþi kulelerde yaþayan iktidar mensuplarý ve belirli sayýdaki azýnlýk ile doðru ve kendine ait kalýcý deðerlerini korumak ve savunma mücedelesi veren yerli halkýn kendi adýna verdiði savaþtýr. Mýsýr dikta rejimi ile Ürdün ve Suud hanedaný krallýk modellerinin Hamas’ta doku uyuþmazlýðýnýn temel ekseni burada.

2006 Filistin seçimlerinde Hamas’ýn seçim zaferi ile tablo netleþtikce, Hamas’a karþý tutumlarda netleþme zorunluluðu açýða çýkmýþtý.
Ancak, Hamas’ýn Ýsrail’e karþý yeni düþman kazanmama taktik ve tahammülü de övgüye deðer ayrý bir konuydu.

Arap iktidarlarýn, Hamas’ýn kazandýðý zaferi görünürde Hamas’ýn kendi yönetim ve iktidarýný koruma ve savunmasý gibi görse dahi, tahammül edemedi. Nitekim bu rejimlerin, Ýsrail ve Batý adýna da farklý beklentileri vardý. Hamas bu beklentileri de diskalifiye etti. Böylece seçimlerin ve savaþýn nihai sonunun gerçekte Hamas’ý diskalifiye edememek olduðunu geçte olsa anlattý.

Abluka altýndaki Gazze þekilsel olarak Ýsrail’in, Hamas'ý kýskaçta tutma ve izale etme motivasyonu ise Arap elit tabakasýna göre Filistin halkýndaki kalýcý deðerlerini imha etme komplo arzuydu. Keza Arab’i kabileler 2006 Lübnanda ki savaþtada ayný paralellikte kendisini göstermeyi tercih etmiþti. Ayný beklenti Hizbullah tarafýndan diskalifiye edilince, Ýsrail’in yenilgisi Suud,Mýsýr ve sair rejimlerin de yenilgisý sayýlmýþtý.

Muhammed CAN
Frankfurt/17.01.09
mcan@hotmail.de