"Ateþ geniþler ve alev kesilir Rakkase."

Dilimdeki çekingenliði de anlar mý bakýþlarýn? Öyle bakma diyorum sana. Dalgýným... Ürkek zamanlarýn hýrçýn çocukluðunu taþýyor yüreðim. Yenilgileri kabul etmeden... Henüz taze yaralar saklýyorum içimde. Savur beni Rakkase. Dansýna kat düþüncelerimi. Saçlarým düþsün yüzüne. Bir de hüzünlerden bahset / me!

Mülteci gülümsemeler yapýþtýrma gözlerine n' olur. Bakýþlarýnda kayboluyorum. Bir soðuk su içimi serinlik mi gözlerin? Sana bakarken hayatýmý kolaylaþtýran... Bu sevgi mi, bencillik mi? Tam da adýný bilmediðim... Beni kendime býrakma Rakkase! Senden payýma kalan, tükettiðim zamanlar olmasýn.

Sana seslenip durdum her sukutumda. Farkýmda mýydýn? Merhamet... Merhamet... Merhamet et Rakkase! Uzaklar düþtü yüreðime. Göðsümün boþluðuna hapsettiðim ismin, hala dilimde... Acýlar da gül eylenmiyor ki Rakkase! Hani yapabileceklerini de bilir ya insan. Ve biraz da gözü korkar ya kendinden...
Dar zamanlara büyük acýlar sýðdýrabilecek kadar saðlam bir kalbim var benim. Ha koptu, ha kopacak dediðim bir gerginlik nöbetinin içinde bulsam da kendimi. Baðýþla Rakkase! Ben senden kaçmayý da denedim...

Gelmek denilen yolun uzunluðunda yorulurken ayaklarým; her günüm bir savaþ þimdi...

Kendi cehennemimden bahsedip, yanmýyor olmam sana tezat gelmesin Rakkase. Hem nereden biliyorsun yanmadýðýmý? Nereden biliyorsun tezatlýklarýmla seni kandýrmadýðýmý? Ben kendimi iyi saklarým Rakkase. Kutsal kitaplar gibi. Süslü cümleler kurar, süslü þehirlerden geçerim. Hüzünlü bir þarkýnýn sende býraktýðý ilham olmak isterim. Uzak sazlýklarda gizlenen ve ney olmak isteyen bir kamýþýn dilini (ben) bilirim. Duygularým mý? sorma! Ben onlarý daðýnýk severim.

Bir insaný sýrlarýyla yaralamak hiç hoþ deðil, demiþtim sana. Hatýrla/sana.. Þimdi acýlarýmý mý tazelemek istiyorsun, kaçýþlarýnla? Tamam, kanattýn iþte. Ekle üstüne vazgeçiþleri de olsun bitsin... Gözlerinde/kin/i gördüm Rakkase. Arýnmýþ yaðmurlara gökkuþaðý yaptýðým sevdam, kalýr nasýlsa sonraya...

Vakti miydi ziyankar cümleler kurmanýn? Umudu da hayata katmanýn serüvenlerindeyken ben. Tut ki; yakamozlu bir gecede yýldýzlar yorulsa... Deniz kulaðýma fýsýldasa þikayetleri... Dertleri dillendirmekten yoruldum artýk. Bir umut olmak çok mu zor þimdi?

Bir þairin katlettiði þiirsin sen Rakkase! Çýðýrtkan bir mevsimden arta kalandan baþka bir þey deðilsin. Görkemli bir aldatýþ, inadýna aldanýþ ve uluorta bir günahtan baþka bir þey deðilsin. Kinle dolmuþ bir yüreksin Rakkase! Bu yüzden hiç bir yük aðýr gelmez sana; senin kadar...

Muhabbetini kalbime nakýþ nakýþ iþleyen, onu oradan silmeyi de bilir nasýlsa... Ama kimse bilmez Rakkase! Kimse bilmez! Ýçimde seher vakitleri kadar deðerliydi ah'ýn...

Ne duruyorsun. Dize getirdin sözlerimi. Artýk uzun uzun sus(a) yaz beni...

lal-i handan