gitmelerine alýþýk deðilim dedim
boþluðun kör kuyusuna býraktýn aksini
topraðý dilsiz yollardan çekip gittin
seni sevmiþtim oysa seni sevmiþtim

filozof kitabý okuyordum seni tanýdýðýmda
içinde evrenin bilinmezleri yatýyordu
çoktan unutmuþtum varoluþu kimyayý cebiri
elimdeydi, yýkamýyordum
gözüme sürüldükçe haz veriyordu
kalýn kitaplarýn bilgin kiri
aþktan yaþamdan kaçýp içine saklanmýþtým
biliyordum aþký içindeki gizemli serüveni
çok defa yaþamýþ çok defa inip çýkmýþtým
o ömür törpüsü merdiveni


seni bütün bilginlerin üstünde tutuyordum
üstündeydin platon’un avicennanýn farabinin
endülüs akþamý gibiydin beþ yüz yýl öncesinin
güneþ gibi sakin imkansýz bir yangýndýn
neye sýðýnýyorsam ötesinde bekleyendin
tütün kokar gibiydi bakýþlarýn
ruhumu sarhoþ eden acizliðe demirleyen
güvercin kanatlý masallar üfleyendin

gitmelerine alýþýk deðilim dedim ya
bu kent alýþamadý yokluðuna bende
en kadim filozoflar da
sayfalar hala seni anýyor sayfalarca yazýlsan da
















........................z.ersoy