kapandý dýþardaki birinin kayýp sesi..
çiçekler ve kendi içindeki iyi..
en iyi..

hiç birisine tezahür etmiyordu sesin bir iklim geçmiyordu gözlerinden ve bilinmiyordu hiç ne demekti özlemin..

cebindeki sözler.. sökülür karþý tepede açan gün ile.. yýrtýlýr bir kuþ kanadý ve acýtmýyordu deðil mi? gitmeyi yitirilmeye eklemiþ olman/

bir mesafe öyküsüydü yaþlanan.. geçmediði kalmadý kurþuni izlerin ve bir ok sesi kulaðýmýn fýsýtlýsýndan.. hemen içime dokunup dýþýma dolanan.. fýsýtlýlý yokluðun.. azaltmýyordu deðil mi/ eklemeyi unutmaya giydirmiþ olman/

kapandý dýþardaki birinin kayýp sesi
çiçekler ve kendi içlerindeki en iyi
kokularý serptiler ve daðýldýlar bitmeyen bir boþlukta bir gün benim ellerimden yüzüne fýrlatýlmaya dek bizi sezdiler..

neydi bir yokluðun oluþu ve bir koku.. senden yana uzayan ve bir mesafe önsözüyle yaþanan..

önsözI

hepimiz birer birer *hiç yoksunuz* deðil mi?




Þimdi hiç yoksunuz birbirimizden ve
olmayacak bir bakýþý düþürdü kirpiklerim
ah tüm sanatlarýn yeniye dönük inþa ediliþi ve restore edilen bir yýkýk evin daha gölgesindeyim iþte.. tarihe meydan okuyorum sizin gövdelerinizden de karadýr bu eski evin restore edilmiþ gölgesi..


hepimiz birer birer *hiç yoksunuz* deðil mi?




Þimdi hiç yoksunuz birbirimizden ve
olmayacak bir bakýþý düþürdü kirpiklerim
ah tüm sanatlarýn yeniye dönük inþa ediliþi ve restore edilen bir yýkýk evin daha gölgesindeyim iþte.. tarihe meydan okuyorum sizin gövdelerinizden de karadýr bu eski evin restore edilmiþ gölgesi..



---ve bir dejavu sayýklanýyor parmak uçlarýmýn aceleci sesinden---
‘’ Yedi tepe nin birinde yim þimdi yoku þlar ve merdiv enler arasýndayým
durmaksýzýn soyuyorum sok ak aralarý ný edepsiz ce hýzlan ýp umarsýz ca yavaþlýyo rum sade ce adýmlý yorum! gölgelerini zi evlerini zin ve baþ bölgelerini gölgelerinizin!
‘’