ben
aðlayamam gülüm
ne olur
ne olur sen de aðlama

neler yaþadýk bir bilsen
nice göllere
nice denizlere imza attýk yaþlarýmýzla

nice koç yiðetlerimiz vardý bir zamanlar
kahpece vurulup düþerken bile
güçlü parmaklarýyla tutunmak isteyen hayata
ve son nefesinde bile
sým sýký sarýlmak istenyen vatan denilen sevgiliye
onlarýn
deniz gibi yürükleri vardý
onlar
su gibi durgundular
su gibi aziz...
ve ondandýr
her 'deniz' denildiðinde
içimizin hala cýz etmesi
ve arkalarýndan göz yaþlarýmýzý birer deniz etmemiz...

sevdalarýmýz vardý
raflarda tozlanmýþ eski bir kitabýn sayfalarýndan
sesizce yüreðimize giriveren
kimimizin bir tutam saç
kimimizin bir çift göz sandýðý
ve uðruna göz yaþlarýmýzý amasya halkýna su diye
sunduðumuz
arap çöllerinde leyla leyla diye çaðýrdýðmýz


onlar için
ali olduðumuz
veli olduðumuz
deli olduðumuz
ve ardý sýra bir bilinmeze gittiðimiz...

ayrýlýklarýmýz vardý
alýp götüren
bende bana ait ne varsa "benden içerü"
ve ardý sora sürükleyen bir peri kýzý edasýyla
özlemiyle baharýmýzýn kýþ olduðunu gördüðümüz
ve soðuk bolu gecelerinde
"ben yanarým
kar da yanar " dediðimiz
ve onlar için buhar olup yittiðimiz...
bu yüzden
ben
aðlayamam gülüm
ne olur
sen de aðlama...