Yazmayý özlemiþim yani aðlamayý…
Sessiz bir akþam iþte her zamanki gibi kâðýt, kalem, alkol ve bir de sýzmalar.

Kalbim artýk baþkalarýnýn sevgilerinde fahiþelik yapýyor.
Olmuyor iþte olmuyor görüyorsun.
Ellerim her zamankinden daha kirli ve kalbim gözükmüyor.
Ansýzýn ölmeliyim tatile çýkar misali.
Üþüyorum yine üþüyorum.
Bir duble sevgi lütfen!

Sessizlik çok yordu beni.
Beklemiyordum ve beklemiyorduk.
Belki de iþte bu yüzden ölmeliyim ansýzýn çekip gittiðin gibi.
Acýmýyorum kimselere.
Aynadaki ben deðilim.
Gölgem benden utanýyor.

Ve ben yorgunum çok yorgunum.
Ayrýlýrken bir an arkaný dönüp baksaydýn býrakmazdýn ama doðru ya mevsimsiz gelmiþtin, mevsimsiz gittin.

Saçlarýný okþadýðýmda ellerimden kayýp giden aþktý.
Ansýzýn ölmeliyim bir yaz yaðmuru gibi.
Sigaramýn ucuna sardým.
Ýçtikçe tükenmiyorsun, içime doluyorsun.
Evime karanfil gönderdim.
Siyah saçlarýmý kuþandým.
Terk ettiðin yere gidiyorum.
Eðer bir gün karþýlaþýrsak susma ve baþýný öne eðme, yanaklarýnýn kýzarmasýna izin verme ve kalp atýþlarýn hýzlanmasýn.

Üstüm baþým hatýradýr.
Bakma sen tozlu olduklarýna.
Yaklaþ bana yavaþça yaklaþ adýmlarýn kar tanesine bassýn.
Anýlarýmýzýn sertliði keskin bir rüzgârdýr dikkat et üþüme. Derin bir nefes al ve bana dair her þeyi unut. Hatýra, hediye… Her þeyi… Yaklaþ, tanýþalým…

Merhaba, ben sessizlik…
Ya siz?
Onca yoldan geldim yine sen(siz)im…
(Çok denize girip çýktým sadece sende boðuldum, üzgünüm nefesin yetmedi…)