Günebakan sokak; çok özenti konmuþ gibi dursa da bu sokaða ismi, güne dönük insanlarý oldu hayatý boyunca. Heyecanla yýlbaþý hediyeleri alma telaþýndayken kendileri, nasýl olur da bu kadar para ile geçinilir diye düþündürten sakinleri olan, içinden çýkýlmaz çengel bulmaca giderleri karþýsýnda, en azýndan ismi sokaðýn ismi kadar olamayan gelirleri arasýnda Pazar sabahý lüksü bulmaca ve bir bardak sýcak çay gibi eþtirler aslýnda. Eþittirler ya aslýnda kendi içlerinde, ayniyetlerini saptamak için deðildir çocuklarýn ayný dükkandan alýnmýþ, rengi, izi, yazýsý ayný olan ayakkabýlarý.
Denizden Istanbul’un bilmem kaçýncý tepesine doðru önemsizmiþ gibi týrmanan bu dar sokaðýn baþýndan doðru baþlamak gerekirse, Çorumlu olmayan bir kuruyemiþçisi, Edirneli olmayan bir tekel bayii, Trabzonlu olmayan bir kahvehanesi ve ileride ne gibi çeþitli kanser türlerine yakalanabileceðinden bihaber Kastamonulu açýk deterjan satýcýsý dýþýnda geneli Karadeniz den kopup ne için olduðunu kestiremeden Ýstanbul a nihayetinde Günebakana yerleþmiþ küçük ve orta büyüklükte aileler.Çok büyük aile olmaya ihtiyaç yok Günebakan da , hepsi birbirini kardeþi gibi gerekirse kardeþinden öte sahiplenmesiyle meþhur çevre komþuluklarda. Sokaðýn en üstüne gelindiðinde, ilk yapýlmýþlýðýndan ya da yaþadýklarýný paylaþamamazlýktan, köhne , tek katlý ve çok kasvetli Rahim Dede nin evi var. Karadeniz den belki ilk kopup gelenlerden, geldiðinde Rahim sadece, Günebakan da yaþlanmýþlýðý yapan onu Rahim Dede. Birkaç yýl önce çevre komþuluklara inat muhtarlýða aday olmuþluðu, býrakýn çevre mahalleleri Günebakan sayýmýndan daha az oy aldýðýný öðrenip, Günebakana ve hatta hayata küsmüþlüðü var. Artýk onun köpekleri gözüyle bakýlan mahallenin azmanlarýna yemek vermek dýþýnda evden çýktýðýný gören çok az. Hikayeleri ile büyüyor þimdiki genç nesil Rahim Dede nin. Yukarýdaki kaleye karþý kim oynayacak kavgasý olaðan oðlan çocuklarýn, kýzlar daha çok evdeler. Ahmet var bir de, akraba evliliði sonucu olduðundan bihaber bütün sokak sakinleri. Sokaðýn neþe kaynaðý çoðu zaman. Reþit yaþlar oynaþýnca hormonlarýyla atýyor kendini sokaða. Ama bir attý mý kaçýþýyor bütün oðlan çocuklarý, ahmetin ayakkabýlarý ayný deðil onlarla ve top oynamak sevmez Ahmet. Kötü bakýlmýþlýktan yüzünden çok önce seçilen çýkýk elmacýk kemikleri, kemikleri sýzlarken herkesin soðuktan karlara yatmaktan ýslanmýþ penye pijamalarý ile koþmaya baþladý mý sokaktan aþaðýya doðru, onu durdurabilen tek þey kendini atmadan iþlek caddeye Faik oluyor. Fýndýk, badem dolduruyor cebine ahmetin. Ahmet’in eli cebinde mutlu mesut çýkýyor ayný yokuþu sokakta ölüm sessizliði. Sokaða sövüyor Faik, hayatýna, Allahýna sövüyor önünü kesmezsen. Kahvenin içi her akþam sis pus, her akþam sanki baþkalarý fakirmiþ gibi, hala gazozuna tavlalar, çok özel bir televizyon kanalýnda görüntülenen sosyete kadýnýna ya da mankene iç geçirmeler.
Birden çöküveriyor gece Günebakana. Gece gündüzden daha mý güzel ? karar vermek gereken bir konu günebakan için. Temizlik, yemek hazýrlýðý ve komþu dedikodusu ile geçen günün ardýndan, dersini çalýþmayan çocuða çimdik atmak ile kocaya çay yetiþtirmek arasýnda mekik dokuyan günebakan kadýný biraz para biriktirmek derdinde. Kenara koymak istiyor parayý, basma pazen almak istediði renk, karþý komþunun evindeki sehpa örtüsü için boncuk almak, kýzýna çeyize baþlamak için 0,5 numara týð biraz da ip belki. Gün çöküyor gökten günebakanýn üstüne, gece doðuyor.




Bundan yýllar sonra, belki birçok on yýl. Bebek yokuþundaki lüks sitelerden birinin içindeki, o siteye göre normal sayýlacak bir dairenin, sadece 1-2 yýl öncesinin modasý ile döþenmiþ mutfaðýnda, neredeyse mutsuz bir þekilde akþam yemeðini yerken Serkan, gece doðuyor bebek yokuþuna. Ýþleri fena deðil iþte, keyfi kötü fakat, bunca mücadele, zorlu olduðunu sandýðý bir hayat ve üstün beklentileri… Babasý kendisi için býraka býraka bir esnaf tezgahý býrakýrken ona, bütün zorluklara raðmen üniversite kazanýp okuyor Serkan. Üniversiteden tanýdýðý, sevdiði kýzla evleniyor. Çok çalýþýyorlar bu günler için. Çocuklarý var 2 tane, biri kýz diðeri oðlan. Oðlan bu senenin modasý ayakkabýlarý ile top oynuyor sitenin top sahasýnda. Dýþarýya bir göz atýyor Serkan. Boðanýz üzerine üþüþmüþ martýlar, hangi gezi teknesinden ekmek atan var diye aranýyor uzun uzun.

O sýrada 2 nesil önce kendi atasýnýn yaþadýðý, gelip geçtiði günebakanda herkes evlerinde olmalý. Ýkinci çaylar servis ediliyor olmalý, ya da ödev diye geç yatma telaþýndaki çocuk hýrpalanýyor olmalý. Serkan bilmiyor Günebakaný, belki kendi hýrslarýnda belki utandýklarýndan, kimse anlatmýyor Günebakanlý yýllarý Serkana.
Aðasýný atasýný bilmiyor Serkan, çok güncel hýrslarla büyümüþ, büyütülmüþ.
Gerçi inancý ne olursa olsun birçok insan bilmiyor Günebakaný, hayatýn merkezinin orasý olduðunu. Adem’in Günebakana doðduðunu, Ýsa’nýn yeniden yeryüzüne ineceði zaman Günebakana ineceðini, sýrat köprüsünün kurulacaðý gün günebakandan karþý yakaya üçüncü boðaz köprüsü olacaðýný o köprünün. Üstünden , altýnda, yanýndan ve hatta her gün ýskalayarak geçen binlerce insan dolu Günebakaný, ama o alýnmýyor.
Duruyor sadece, durmalý çünkü o hayatýn merkezi, herkesin hikayesinin baþladýðý yokuþ.