Ben Seni Düþününce

ben seni düþününce
yolculuða kurulur dünya
uzunluðuna aðaçlar dikerim sözün
uykular afacaný olur sabahýn
kuþ ötüþüdür artýk gün boydan boya


ben seni düþününce
yüreðim yaðmura geçer
tereddütsüz bir sevinç olur renkler
alkýþ tufaný gövden gökkuþaðýna sokulur
noktayý sýzlatýr aklýmdaki her son


ben seni düþününce
ihtimaller imkan olur
ince suçlarýn yargýçlýðýný reddeder duyurular
ýslanmaz sularý sele kýþkýrtan harflerim
ben seni düþününce bir çekirge dirilir bahara
ipsiz sapsýz sesler tamamlanýr türkülere

ben seni düþününce
nazlý bir yol geniþler sevince
zulmün tadýný bile þekerine katar dünya
parklarý ceplerine sýðdýrýr çocuklar
ardýmdan çözülür gözlerin
trafiðe tutulur aþkta hayat
ýþýða uzanýr bütün tahammüller
ben seni düþününce kalemim de söz dinler


ben seni düþününce bir tuhaf olur ömrüm
mesleðimin hanesine ‘yýldýzlarýn gözcülüðü’ yazýlýr
aklýmda imzaya açýlýr adýn
ben seni düþününce hayata örgütlenir anlam
açýklýða unutulur bütün kapýlar
ben seni düþününce kabuslarým bin þiire uyanýr


ben seni düþününce
nefesi kuþ kokar baharýn
kulaklarýma bir halk gürültüsü dolar
sadece ekimde on yedi devrim olur
ben sana bakýnca yenilir gözlerimize mülkiyet


Vahdettin Yýlmaz