AYRILIK KAVUÞMANIN BAÞLANGICI...

Bak iþte yine yaðmur yaðýyor ve yine gidiyorsun. Yaðmuru bu kadar sevmemin sebebi damlalarýn bana ortak oluþuymuþ. Dýþa vurduðum duygularý beraberce yaðdýrýyoruz yeryüzüne.

Sen gittiðin için öfkelisin kendine ve her þeye.Ben sakinim; üstelik içim acýyarak.Sanki kapandým bir süreliðine.Bütün yýllarýn yýpranma PAYINI PAYDAYA bölmeden uðurladým seni…..

Bakma sakýn ardýna; sakýn… Yoksa gözlerimdeki acýyý görüp daha çok kahýrlanýrsýn biliyorum.

Odanda bana ait bir not buldum.Beni ne kadar üzmüþsün…Oysa ben seni o kadar çok seviyorum ki üzmeni fark etmedim bile.Ne olur özür dileme beni kýrdýðýn için,çünkü kýrýlmadým.Sana kýrýlmak kendime darýlmaktýr.Bu bana en büyük cezadýr..

Hep derdim ki insanlarý sevmekten kendime bir þey kalmadý da o yüzden ruhum fakirleþti diye. Oysa fark ettim ki seni sevmek, sizi sevmek en büyük zenginlikmiþ.

Gece oldu ve gözlerimi kapatmak istemiyorum. Çünkü açýkken herkeste seni görüyorum, kapatmak iþkence bana… Saða dönüyorum olmuyor? Sola dönüyorum olmuyor... Yok nafile uyku tutmuyor..

Bencillik bu yaptýðým aslýnda.Ben burada senin için aðlarken omzuna yaslandýðým biri var en azýndan.Peki ya sen???Bak buna da aðlamayayým artýk…..

Býrakýp gitmeler bu kadar acý olmasaydý eðer hiç bir dönüþ bu kadar heyecanlý olmazdý dimi??Seni heyecanla bekliyorum…
08/02/2009 SELMA BÝRCAN