gidiyorum..toparlýyorum eþyalarýmý..fotoðraflar geliyor ellerime..ne kadar dün gibi..gülüþler hiç ayrýlmayacak gibi..biliyomusun..? anlýk uzaklaþtýrabiliyorum kendimden, bu kötü ruh halimi..tekrar tekrar yaþattýðýn ve bitek böyle bulabildiðim bi çözüm belkide..

gidiyorum..toparlýyorum eþyalarýmý..ikimize ait her aný burada kalýyor..zaten bir bendim bekleyeni.Üzülüyorum..içim acýyor yine..içimde bir yerlerde yapmaa..diyor biri..Bak yine geldi..yine ayný ruh hali..Yokluðuna da alýþýlabileceðini hiç düþünmemiþtim seni ne kadar sevdiðimi düþünmekten belkide..Baðýrýp çaðýrdýðým duvarlara sorsam..anlar..anladýðýný söyler. Ama sana anlatamadým. Bu çerçeveleri hep onlar sardý..yoksa ben hep yok etmek istedim seni ..affedemedim..Bir insana kendini anlatabilmek ne kadar zormuþ meðer..Meðer ne zorluklar varmýþ hayatta..Sevmek..Ayrýlmak..Unutamamak..Özlemek..Anlaþýlamamak..Alýþmak..Hayat..Hayat kendisi zormuþ meðer..Ama insan zorada alýþýyormuþ..