Ýstersen ömrünce sabrýmý sýna,
Dansýna uyacak insan deðilim.
Topraðý gül kokan ilkbaharýna,
Yaðmurlar yaðdýran nisan deðilim.

Dimdik olduðumu kaç kere dedim,
Divane kalmazdým, eðilse idim.
Yaralý gönlüne yazýlmýþ adým,
Kalbine kazýnan niþan deðilim.

Bakýþýn suçladý, gözlerin kadý,
Müebbet sevdaymýþ cezamýn adý.
Sevdiðin hücrende öksüz yaþadý,
Firara kör tünel eþen deðilim.

Boþuna uðraþma, kâr etmez çaba,
Dalgalý okyanus sýðmýyor kaba?
Yüreðimde çarýk, gönlümde aba,
Derviþ dergâhýnda piþen deðilim.

Hýrsýmý alýrým, kýzýl þaraptan,
Umudum kesilmez yaratan Rab’tan.
Ne hayýr beklersin hali haraptan,
Derdinin dermaný, neþen deðilim.

Hasrette uzarmýþ sevdanýn ucu,
Azat et kulunu, son bulsun acý.
Gönül Kâbe’sinde hizmetkâr hacý,
Olsam da hu çekip coþan deðilim.

Mehmet Nacar