Astýðýn yüzün bir bir eksiliyor
Takvim yapraklarýndan
Sana denk düþen anýlarý biriktiriyor
Tozlu hafýza raflarý.

Bir mektup yahut geç kalmýþ masal
Uzak iklimlerin adýna uyak düþtüðü
Yanýlmýþ kelimelerin zikri.

Baþka bir dünyanýn hayaliyle
Kapatýp gözlerimi nefes vermeden
Hayallerin gölgelerini biriktiriyorum.

Sökükleri dikiþ tutmuyor, denedim
Gel ve topla þimdi hayatý
Bizden sonrakilere devredilecek,
Sadece utancýmýz kalýyor.

Elleri ceplere gömüp
Gitmeler vaktinden sonra
Belki de çok sonra
Hatýrlanmaya çalýþýlan bir tebessüm,
Yüzün... Ve belki yorgun.

Hiç sözüm olmadý zamana
Yahut sözcüklere kýrgýnlýðým
Gene de sattým tüm dilleri
Bir tek -özledim- yadigar.

Ektiðin çiçekler soldular þimdilerde
Yýldýzlar da tutunmuyor artýk yerlerine
Bir hengame ki sorma
Dokusu deðiþiyor biçimlerin.

Sahi ýsýrýp atmak
Hiç kolay olmuyor deðil mi?
Ellerine batan bunca kýymýk
Zamaný kanatýrken.

Astýðýn yüzün bir bir eksiliyor
Ve zamaný solduruyor takvim yapraklarý
Eþitlenmiyor giden- kalan denklemi.
Özenli sözcüklerle bezediðin hayat
Kekeme mi þimdi?