Öyle puslu bakýyorduki gözleri,inanýlmaz mutluluk,inanýlmaz acýmtýrak bir tat býrakýyordu yüreðimde. Bir gülücük bu kadar þey anlatabilirmiydi?Sanki,sanki hiç uyumadan rüyalara dalmak vardýr ya iþte öyle bir tat býrakýyordu pembeliklerde, öyle bir haz veriyordu maviliklerde. Anlýyorum sanýpta aslýnda hiç birþey anlamayan boþ gözlerle bakýyordum gözlerine o da bana anlayýpta hani anlamamýþ gibi boþ bakýyordu gözlerime, süzüyordu bütün benliðimi yüreðimden baþlayarak gözlerime kadar.Bazen,bazen þaþýrýyordum ellerine, bir parmaðýmý tutup derinlere inmeyi baþarabilen ellerine,o uçsuz bucaksýz rüyalarýnda görmüþtü belkide,kimbilir duymuþtur birinden belkide. Baba demeden dahi þiir misali konuþulurmu?Her kelimeyi gözlerle binkez anlatabilirmi?Aðlatabilirmi bir insan böylesine,konuþmadan karþýsýndakini,aþýk bile olmadan. Öyle saf teni vardýki, dünyanýn en yumuþak,en saf, en hoþ kokulu teni,binbir çiçek karýþýmý,binbir meyvenin karýþýmý misali kokusu,tadý. Dokununca sanki, sanki yüreðindeki saflýkla sanki boðulacakmýþ,o saflýðý kirletecekmiþ gibi hissediyordum,titriyordum. Annesinden almýþtý gözlerini, gülümseyiþini,onun gibi bakýyordu gözlerime,onun gibi ýsýtýyordu benliðimi. Aðlamasý, ah yokmu o aðlamasý sanki yüreðim milyon kez parçalanýp milyonkez dilimlere ayrýlýyor aðladýðýnda, sanki o aðlamýyor da ben derin çukurlardan yardým çýðlýklarý atýyorum, parçalýyorum kendimi.Kapatýyorum kulaklarýmý ama kapatamamki yüreðimi,kulaklarýmdan giremese giriyor yüreðimden çýðlýklarým. Ama o gülüþü yokmu bunca çýðlýktan sonra o eþsiz gülüþü, sanki fýrtýna sonrasý gökkuþaðý misali, rengarenk ýþýk saçýyor etrafýna ve unutuyor bütün çýðlýklarý yüreðim ve birleþiyor milyon parçaya bölünmüþ yüreðim.
Allah bir mucizesini daha göstermiþti iþte,hemde tam karþýmda, gözyaþlarýma bu kadar yakýn bir yerde kucaðýmda,nefesini hissedebiliyordum dudaklarýmda, görebiliyordum gözlerindeki gökkuþaðýný gözlerimde, öpüyordum bal yanaklarýndan,giriyordum bembeyaz dünyasýna, kirlenmiþ, kokuþmuþ bunca þeyden kaçarcasýna...