sabahýn ilk ýþýklarýyla gözlerimi açtým... oadam soguk, her soðuk aslýnda.. bir burukluk var içimde. aklýma ne gelirse o gün, o gün olur o olay. aklýma ilk gelen yolsuzluktu. zamana aldýrmadan çýktým yola. güzen duymadým hiç kimseye.. kapadým kulaklarýmý, duymadým bana seslenenleri.. ve yalnýz deðildim, düþüncelerim ve benliðm.. biz bir ikiliydik, ama mutlu deðildik.. çaresizce çýktýk yola.. SEVMEDEN, SEVÝLMEDEN BEKLEYÝÞLERÝ BEKLEDÝK.. saf ve temiz duygularýmýzý kimseye baðýþlayamadýk.o duygular bizimdi..onlar taþýyamazdý bu duyguyu. biz alýþmýþtýk. BEKLERKEN BEKLEMEYÝ SEVMÝÞÝZ.. ona özlem duymuþuz. geride kalan ne varsa unutmaya çalýþmýþýz.. ama beceremedik, unutmak bize göre deðildi..YOLA ÇIKARKEN KAYBETMEYÝ GÖZE ALDIK. ELÝMÝZDEKÝLERÝNÝ KAYBEDEBÝLÝRÝZ AMA UNUTAMAYIZ.. unutmak benliðin dýþýndadýr. yolsuzluk.. hiçbir engele uðramadan gelir bize. biz yolcusuz yollardýk bazen.yalnýztýk.. yollar yolcuya hasret kalmýþtý, onu istemiþ, onu beklemiþti..biz birlikteydik ama yalnýzdýk.. beynim seni düþünürken sana susamýþken, benliðim beynime susamýþtý.. gözlerim gözlerine baktýðýnda yolsuzluðu görüyordu. o an ürperirdim birden. soðukkanlýlýðýmý yitirirdim.. haykýrmak isterdim ama yapamazdým.. elimde olmadan çekip gitmek istedim ama gidemezdim.. beni oraya baðlayan neydi?? bilmezdim.. cevaplar yýkardý beni. tutunmak isterdim birilerine ama o yolda yalnýzdým.. kendime hapsettim düþüncelerimi.. mahkumdu oraya, çýkamazdý.. ÝDAMI BEKLEMEKTEN BAÞKA BÝR ÞEY YAPAMIYORDU.. beklemek düþünüþleri zorlaþtýrýyordu. hangi yöne dönse sonuç farklýydý. ama her sonuç yokuþa çýkýyordu. iniþler yoktu yaþamda. zamana karþý yarýþlar vardý. zaman bizi kendine tutsak etmiþti. kopamýyorduk.. bizi saran sarmaþýk gibiydi adeta.. yarýþta benliðimizin dýþýna çýkardýk.. kendimizi kaybeder, yapamam dediðimiz þeyleri büyük bir zevkle yaparsýn. bir süre sonra benliðine geri dönersin. büyük bir utançla aðlarsýn. kendine bile itiraf edemezsin. nefretin mutsuzluðunu da sarar.. kaçamaklar yapmak istersin, yaparsýn da.. kaçýp gittiðin an kurtulduðum an dersin. ama deðildir.. gitmen hiçbir þeyi deðiþtirmez.. sadece uzaklaþýrsýn oradan. benliðin beynini de götürür yanýnda.. ayrýlmazlar bir bütündür onlar...