HAYAT BU BE GÜZELÝM
Sana ben bugün terbiyesizsin, dedim.
Baþýný büktün, ayaða kalktýn, kusura bakmayýn, dedin.
Yýkýldý mý içindeki tüm hayranlýk bir anda.
O ben miydim sana bunu söyleyen?
Ardýndan takdir edip,
Seni alkýþlatan, teþekkür eden!
Çýktýðýmda oradan
Sana arkadan, arkadan bakan gözleri;
Sýrtýnda ok gibi taþýrken,
Alkýþlattým seni herkese…
Oklarýn sýrtýnda da olsa,
Ok atanlarýn elleri çýrptý senin için.
Kafalarý karýþýk…
Sen terbiyesiz miydin?
Yoksa bir o kadar mükemmel miydin?
Ellerini çýrparken, onlarýn bakýþlarý okken,
Ýkilemleri çapraþýk,
Baðlý yumak iplikler attýlar önüne…
Sen yumak olmuþ ipliklere bakarken;
Ayýrmadýn yinede gözlerini gözlerimden.
Þaþýrttýðým karmaþayý sende sorgularken,
Hayranlýðýn ve nefretin karýþtý yüreðinde;
Yumak, yumak iplikleri atanlar önüne.
Kimisi attýklarýný açmaya çalýþadursun kimisi,
Atýklarýný orda býrakýp,
Kafaný karýþtýrdýlar, karýþan kafalarýyla.
O sandalye koca çukur oldu san ki;
Sanki tahtadan yapýlmamýþ gibi…
Sonra yaylý bir sandalye oldu,
Seni fýrlatan; ayakta alkýþlanýrken…
Keþke kalsam hep ayakta dedirten
Gözlerin bana…
Baktý içli, içli.
Anlamayanlara neden ettin bu lafý, der gibi.
Oysaki hayat bu güzelim…
Bu bir antrenmandý sana.
Bir gün yere vuran, bir gün yücelten;
Bu hayat be güzelim…
Ben sana antrenmandým.
Ýyiliktim, yinede güzelliktim.
Bir bilsen; hayat bu be güzelim.
O kývýr, kývýr saçlarýn,
Ceylan bakýþýn,
Ve gözlerine dolacak olan o yaþlara;
Hayat bu be güzelim, tam
Tam akýtýrken gözyaþlarýný, afallamýþken;
Mýrýldanýrken sözlerin tüy gibi,
Duymamý isterken aslýnda sevgini,
Anlaþýlamadým derken, daha sen,
Alkýþlatýrken ben seni,
Gözlerin þaþkýnken, bu ne þimdi derken;
Hayat bu be güzelim…
O yüzden derim öncesine bakma.
Hep hazýr ol.
Hazýrlýklý ol, hayat bu.
Sen anla.
Ok atanlar anlar, anlamaz…
Onlar þaþkýn,
Sonra çözer; kimileri yumaklarý çözer önünde,
Kimileri çözmez býrakýr orda.
Hayat bu be güzelim…
Gözlerimi gözlerinden çekerken,
O içine aldýðýn gözlerini arkamda býrakýrken,
Orada seni tek býrakýrken;
Hayat bu be güzelim…
Bir gün anlayacaðýn, ama bugün kýzacaðýn,
Mutlulukla mutsuzluk arasýnda hep seni býrakan,
Benim gibi anlar, çoðalacak
Ceylaným…
Kývýrcýk saçlarýnla,
Koca, koca;
Hayat bu be güzelim…
Tekrar beni arayan gözlerinle
Gözlerim olmayacak…
Orada býrakacak baþka gözlerde, seni hep.
Kendi gözlerinle,
Bakacaksýn hep yeni gözlere.
Güçlü olman gerektiðini bilip;
Doðru ve yanlýþlarla,
Gözler, arayacaksýn yeni, yeni;
Benim kadar bile bilmediðin.
Çýkarken oradan
Ceylaným…
Ýçim daðlý…
Hazýrlarken seni hayata,
Gözlerini býrakýrken arkamda,
Kývýrcýk saçlým,
Hayat bu;
Bu hayat be güzelim…
22 Aralýk 2008.
Gülten aðrýtmýþ