Hep karþý kýyýda kaldý mutluluk
Bize kalan yalnýzca özlemdi
Ayný mahallenin topraðýnda oynadýk
Ayný yolda okullara düþtük
Karþýlardan seyrettik yýldýzlarý
Oynayan çocuklara beraber güldük
Ama sen hiç görmüyordun

Seninle güne baþlamak ne güzeldi
Ya akþamlarý karþýdan bakýþlar
Ayný melodide müzikler dinletir
Sabahlarý beraber karþýlardýk
Akþamlarý uðurlardýk yýldýzlarý
Ayný hayalleri kurardýk
Ama sen hiç farkýnda deðildin

En güzel anýlarýmý sana adadým
Hiç olmuyorlar zaten sensiz
Ayný karede kaldýðýmýz bir resim
Hiç yazýlamayan bir mektup
Ýtiraf edilememiþ duygular
Seni görünce parlayan bu gözler
Ama sen bunlarý görmüyordun

Ve sonra bilinmezlikleri yaþadýk
En çok da senin kararsýzlýðýný
Oyunlara çevirdik aþký
Ben sana hep küsüyordum
Her seferinde barýþsam da
Sonunda aþka hep yenilsem de
Sen ise hiç aldýrmýyordun

Seni en son o sokak baþýnda gördüm
Bakmýyordun bile bana
Yabancý olmak ne de kolay
Hemen yabancýlaþmýþtýn bana
Baþýný öne eðiyordun
Ben ise yüreðimi görüyordum
Ama sen hiç oralý olmuyordun

Çok uzun zaman oldu görmeyeli
Bildiðin en uzak diyarlardan seslendim
En acýmasýz duygulara kapýldým
En derin hasretlikleri çektim
Seni görmek için yollarý kat ettim
Görünce söyleyecek ne kaldý
Zaten sen hiç dinlemiyordun

Aþkýn varlýðýna itirazým olmadý
Sonu hasretlikler olmasa
Güne seninle baþlamanýn umudu
O sokakta kalýr her aný
Uzakta olduðunu bilsem de
O anýlar aratýr hep seni
Sen ise hiç bilmiyordun...



Fýrat AYHAN
Sensizliðe Fýsýltýlar 2009
firatayhan.com