Fýrtýnalar insanýn denizi sevmesine engel olamaz. -Maurois
 |
|
 |
|
|
||||||||||
|
I rüzgârýn akýntýsýndayým bütün deniz fenerlerinin uzaðýnda… adýmlarým öyle ürkek, öyle miskin ve sefil denizler köpürüyor hâlâ köprüler yýkýlýyor üstüme çýlgýn gelgitler üþüþüyor geceye bir ölüm yeterken bana bin ölüm yaðar, ýslatýr kirpiklerimi. haykýrýþlarýmý, yakarýþlarýmý ötesine yolluyorum denizlerin. bitmek bilmeyen hayâllerim boþ, âvâre bu fýrtýnalar, dalgakýranlarý da çeker içine ellerim susuyor yapýlmýþlýklara gözlerim ýþýksýz, me’yûs pamuk ipliðime baðlý her nefesim balýklar, engin denizlerde boðuluyorken ben büsbütün yýkýlýyorum ay, gökyüzünün muamma dilberi ben, kendime yabancýyým sadece bu derin sancý bir hâtýradýr bende ve tuzlu sulara býraktýðým sýrlar güvenmezdim hiç kimseye bu kadar. bir gülüþle uçtu üzerimden yýldýzlar bir teselli yâdigârý býrakmadan uçup gittiler, erkenden… bir serzeniþtir bakýþlarýmdaki derinlik bir civan þarkýsýdýr kepezden dinlediðim aðýma takýlýr mehtabýn efkâr silsilesi, ne tuhaf bakýþý var öyle dalgalarýn bir inancýn siluetini saklýyor akýþýnda boþaltýr içini parmaklarýyla bütün yangýnlarýn, talanlarýn uðraðý bendim bendim bütün yalanlarýn ilk ve son istasyonu kendimden kaçarken, her göç kendime. II kaygý yüklü zamanlardan küller savruluyor yüzüme, her þey, uzak bir sahil gibi ötesinde, çok ötesinde ellerimin, benim deðil içimdeki bu huzursuz korku mehtaptan sakladýðým bu azap benim deðil özlemler bir bir çekilmiþ göklerimden artýk tamamýyla istilâya uðramýþ þehir gibiyim sýrlarla dolu manalar serpilirken geceye unutturmuyor gördüklerimi, kalbimdeki bu esrar inciler savruluyor mehtabýn elinden gökkuþaðý ne kadar da civanmert; kýrmýzý, sarý, yeþil ve mavi ipekten kuþtüylü arzular serpiliyor yeryüzüne. zümrütlerle, firûzelerle, yakutlarla ve narin bakýþýyla süslerken denizi, ay bana, türlü renklerden uzak bir dünya ve hiç deðiþmen hüsranlar kalýyor acýlarýmý saklayamam kendimden usandým kapamaktan gözlerimi alýþamadým beni kuþatan esmer ýþýklara ne zaman baþladý bu bitimsiz yol ne zaman savruldum bu köhne dehlize demek yalandý bütün yaþanmýþlýklar rüyada da olsa mutluluklar demek haramdý bunalýyorum artýk, aðýr perdelerden düþkýrýðý beyaz yelkenlilerden sýkýldým saðýmdan alýp soluma verirken acýlarýmý beynimin yükünü ayaklarýma býrakýyorum aðrýlarým büyüyor bu yâdigâr virânede bir gölge bulsam tutardým ellerinden tutardým pencerelerden sarkan hüzünlü bakýþlarý III dalgalarýn darbeleri sýzlatýyor sanrýlarýmý denizler sanki bir gazap sükûtu ve bitmek bilmeyen mýrýltýlarýyla avutuyor kendine kaçan câriyeleri gölgeler uzuyor, þimdi saat kaç hangi yýlýn, kaçýncý ayý, kaçýncý günündeyim bana bir tek adýmý söyleyin yeter sâhili, durmadan okþayan dalgalar þimdi bir þamar olup çarpýyor yüzüme yüreðim, daha keþfedilmemiþ iskandil kendine bile yetmeyen mum ýþýðý gibi kaf daðýndan uzak, gölgelerle boðuþuyorum uzaklardan, çok uzaklardan bir parça güneþ istemek için ellerimi açmaktan korkuyorum kendimle konuþuyorum durmadan bu duldalýkta unutulacak olan nasýlsa benim duyan var elbet içimdeki nazlý sesi tarifsiz yalnýzlýk içinde sayýklýyorum pusulasýz savrulurken medcezirlerle kalbimin hâtýratýna cevap veren var ben görmesem de, elbet bir gören var omzuma çöreklenmiþ kara bulutlar lapa lapa tenhâlýklar düþüyor üstüme daðlardan, çöllerden, karmakarýþýk renklerden korku nedir hiç öðrenmeden yemeniyle gelir intiharlar üzerime ne vakit, aksetse gözbebeklerime geceler bir inþikâk gelip bulur beni IV deðiþti her þey, yýllar kayboldu biliyorum, dostluk kutsaldýr, ama soldu ezberimdeki renkli baharlar ve ne olduysa yeniden kirlendi dünyâ yeniden baþlamak için çok geç kaldýn, diyorlar sýrlar, kumsallara ulaþmadan uyandýrmadan sokaklarýn çýkmazlarýný bir daha dönmemek üzere gitmeliyim o görkemli zindanlardan, kalabalýklardan kendinden kaçan divâneler gibi gökte öbek öbek göç eden bulutlar gibi öðütülmeden deðirmenlerde, gitmeliyim kaþlarýmý çatmadan susuyorum öyle haziranda yaþýyorum en uzun geceyi yürüdükçe uzuyor yollar kýtlýk süzülüyor dudaklarýmdan ben bakýnca camlar kýrýlýyor cam kýrýklarý batýyor ellerime ellerim boþ, tadý kalmadý yalnýzlýklarýn ve lambalar sönüyor gökyüzünde beyaz saçlý prenses kayboluyor ben alýþkýným zaten içimde susuz nehirler akýyor dünya, mahþer macerasýnýn son randevusunda nefes nefese kalan dalgalar en acýklý enstrümaný gecelerin notalar sadýk kalýyor karanlýða ben, zamanýn akrebinden tutunuyorum kollarým nasýl da yorgun ölgün kýtalar arasýndan geçiyorum annelerse evlatlarýndan kilometrelerce uzak öðrendim, önce kendine meftunmuþ insan V ayaklarýmda prangalar, sürükleniyorum çoktan kýrýlmýþ, düþtüðüm mahzenin kilidi kelepçeler, duvarlarla fýsýldaþýyor hayâlim bile hapsolmuþ duvarlar arasýna sonsuzluk denen þey, belli ki uzakta deðil beni de alýp götürürler bir gün ansýzýn çalmadan kapýmý götürürler, uyandýrmadan güneþi her lahzasý bin asra denk sürgünleri demek bana reva gördüler… kasvet dolu nefesler geceden de karanlýk sancýsý tutuyor her yanýmý özgürlüðün belki birkaç adým ötesindeyimdir ama bütün parmaklýklar, kenetlenmiþ ölüme yaðmurunu deðil, hüznünü boþaltýyor bulutlar câmi önüne açýlmýþ mendil olur her bakýþým dilimi, kalbimin susturduðunu kimse bilmeyecek kimseler görmeyecek gecelerin aklandýðýný ne kadar baðýrabilir ki dilsiz bir insân rûhuyla beraber asýlýrken daraðacýna, son bir arzusu dâima olmalý insânýn son bir nutku kendini bekleyenlerine kim bilir belki gururunu da alýp yanýna birlikte gitmek istercesine suspus olur belki birkaç iyi kelâm da düþer sevdiklerimize ya da iki rekat namaz; nereye gittiðimizi bilircesine burasý saatlerin durduðu koridorlar burasý dünyânýn unutulmuþ öteki yüzü kimseler, kimseye etmez insânýn kendine ettiði zulmü, sökmeden göðsümdeki çivileri istemem aynalarýn ihtirasýný herkes bir þeyler peþinde koþuþtururken bana rûhumun serinliðini verin yeter
ÝzEdebiyat yazarý olarak seçeceðiniz yazýlarý kendi kiþisel kütüphanenizde sergileyebilirsiniz. Kendi kütüphanenizi oluþturmak için burayý týklayýn.
|
|
|||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Anasayfa
| Þiir | Öykü | Roman | Deneme | Eleþtiri | Ýnceleme | Bilimsel | Yazarlar | Babýali Kütüphanesi | Yazar Kütüphaneleri | Yaratýcý Yazarlýk | Katýlým | Ýletiþim | Yasallýk | Saklýlýk & Gizlilik | Yayýn Ýlkeleri | ÝzEdebiyat? | SSS | Künye | Üye Giriþi | |
Book Cover Zone
Premade Book Covers
ÝzEdebiyat bir Ýzlenim Yapým sitesidir. © Ýzlenim
Yapým, 2024 | © Zafer ÞIK, 2024
ÝzEdebiyat'da yayýnlanan bütün yazýlar, telif haklarý yasalarýnca korunmaktadýr. Tümü yazarlarýnýn ya da telif hakký sahiplerinin izniyle sitemizde yer almaktadýr. Yazarlarýn ya da telif hakký sahiplerinin izni olmaksýzýn sitede yer alan metinlerin -kýsa alýntý ve tanýtýmlar dýþýnda- herhangi bir biçimde basýlmasý/yayýnlanmasý kesinlikle yasaktýr. Ayrýntýlý bilgi icin Yasallýk bölümüne bkz. |