Ýliþkier, ne kadar kolaydýr baþlamasý. Birbirlerinin tiplerinden hoþlanýp, aþýk oldum diye çýkýverirler ortaya. Aþkýn gerçek anlamýný kavrayamayanlar. Defalarca aþýk oluverirler. Kolaydýr onlar için aþýk olmak. Hatta birine aþýkken bile bir baþkasýna aþýk olabiliyorlar. Gülüyorum bu tür iliþkiler içinde yaþayanlara. Bilmiyorlar o üç harften oluþan kelimenin baþ harflerinde bile saklý olan sihiri.
A : acý
Þ : þaþkýnlýk
K : korku
Acý, aþkýn hamurunda var. Hamurun ana maddesi bile diyebiliriz.
Þaþkýnlýk, aþkýn insan bünyesinde, beyninde, yüzünde ve en önemlisi kalbinde yarattýðý o deðiþiklik þaþkýnlýk yaratýr, þaþkýn þaþkýn ne oluyor bana der, cevap bulamazsýn
Korku, daha önce hiç yaþamadýðýn korkular yaþarsýn, kaybetme korkusu, onu istemeden bile olsa üzme korkusu, ona olan duygularýnýn hissettirdiði korku

Mutluluk mu? Mutluluk yoktur aþk kavramýnda. Mutluluk nasýl mý kazanýlýr? Bunu anlatmak zor gerçekten. Yine de deneyeceðim.

Yazýnýn baþlýðýnda bahsettiðim aþk denizi:

Mutluluða ulaþmak için, o aþk denizini aþmak þart. Aþklarýn geçmek zorunda olduðu ölüm kalým sýnavý diyorum ben ona.
Birçok gemi baþlar aþk denizi serüvenine hergün. Nadir rastlanýr, aþk denizinin sonundaki mutluluða ulaþanlara.
Batýklarla doludur aþk denizinin dibi. Ýsminde aþk geçiyor diye cezbeder. Ama hýrçýn ve acýmasýz bir denizdir. Üzerinde tutmaz, hep içine çeker. Seyir halindeki birçok aþk daha ilk fýrtýnasýnda batýverir. Ýlk fýrtýnayý atlatanlar için önlerinde daha büyükleri beklemektedir onlarý. Birçoðu bu fýrtýnalarda batarken, birçoðu da bu zorluklarý göze alamayýp geri döner. Mutluluk hedefine varan o kadar azdýr ki......

Sen ve benden oluþan aþk gemimiz, böylesine zorlu bir deniz serüveni için seyrine baþlamýþtý. Hedefimiz mutluluktu. Ama olmayan bir þey oldu: Aþk denizinin o mücadele isteyen fýrtýnalarýna bile varamadan batýverdi o büyük aþk gemimiz. Sebepsiz, hemde deniz çarþaf gibi sakinken batmýþtý. Deniz de bir anlam veremedi bu batýma. Dünya üzerindeki batýklarýn incisi TÝTANIC gibi. O da bizim aþk gemimize benziyor. Batmaz denen, yýllarca keyfi sürülecek bir gemiyken. O ihtiþamýna raðmen ilk seferinde batývermiþti. Aþk denizinin gururu gibi oldu bizim gemimiz. Saklayacaðýný düþündü denizinin en güzel ama en ulaþýlmaz yerinde. Ama yapamadý. Onu 18 yýl saklayabildi derinliklerinde. Çünkü o koca denizin bile bu aþka dayanabileceði bir sýnýr vardý. Bu aþk o deniz için bile, çok temiz, çok sade ve çok güçlüydü. Dayanamadý daha fazla, su yüzüne çýkardý o aþk gemimizi. Çýkarmalýydý da zaten. Çünkü o güne kadar batýrdýðý gemilerin sahipleri gemilerini terketmiþken, biz yýllarca o denizin dibindeki gemimizi terk etmemiþtik. Þimdi nazlý nazlý yüzüyor, 18 yýlýný deniz dibinde geçirmenin yosunlaþtýrdýðý gövdesiyle. Deniz bize söz verdi, hýrpalamayacak dalgalarý, fýrtýnalarý ile bizi. Ama gemimizden bir söz aldý. Bu yolculuða baþlarken koyduðumuz hedefin artýk olmadýðýný, aþkýmýzý sadece bu denizde yaþayabileceðimizi, aþkýmýzý yaþayabileceðimiz tek yerin orasý olduðunu, bunu kabul etmemiz gerektiðinin sözünü istedi gemimizden. Kabul ettik koþulsuz.
Þimdi hedefi mutluluk olan gemileri seyrediyoruz etrafýmýzdan gelip geçen. Onlar için bir örneðiz aslýnda, tabi görebilenler için. Yol boyunca yaþayacaklarý zorluklar bizim yaþadýklarýmýz yanýnda bir hiç olduðunu, o yosunlaþmýþ gövdemizde görebilirler aslýnda. Biz mutluluðu o denizde yaþamaya devam edeceðiz.......

Ýþte aþktaki mutluluk kavramý bence bu. Aþkta mutluluk yok, aþktaki mutluluðu, aþký yaþayan kahramanlar yaratýr. 18 yýl sonra bile olsa.....

18 yýl