Her þey domates yeme ihtiyacý ile baþlar. Bu ihtiyacýn karþýlanabilmesi için ilk þart paradýr. Para mümkünse alýn teri ile kazanýlmalýdýr ki deðerli olsun ve zor harcansýn. Harcanýrken seçici olunsun...

Sonraki aþama domatesi satan yerin, domates seçmeye izin vermesi ile baþlar. Tabi bunu elde etmek ancak ve ancak ‘domates alýcýlarý’ arasýndaki dayanýþma ile olur. Öyle ki seçmeye izin vermeyen manava ucuz olsa bile bir daha gidilmemeli ve bu bütün manavlara ders olmalýdýr...

Seçmeye izin veren manav bulunduktan sonra, sýra ‘domates alýcýsý’ ile domates iliþkisine gelir. Domates alýcýsý aslýnda ilk sýnavýný vermiþ ve seçmeye izin veren bir manava gelmiþtir. Ama bu iyi bir domates için yetmez...

Domates alýcýsýna ilk gerekli þey zamandýr. Domatesi seçebilmek için zamaný olmalýdýr. Acele ederse çürük domatesleri kendi eliyle alma ve mecburen söylenemeden yeme ile baþ baþa kalabilir...

Yeterli zamaný olan alýcý, domatesleri seçerken rahat olmalýdýr. Etrafta mümkünse baþka alýcý olmamalý, satýcý ile göz göze dahi gelmemelidir...

Zaman ve mekan sorunu çözüldükten sonra sýra bizzat alýcýnýn meziyetlerine ve bilgisine gelir. Alýcý öndeki domateslerin arka taraflarýnýn çürük olabileceðini düþünebilmelidir. Bu düþünebilme iþi ise ancak birikim ve bilgi ile olur...

Alýcýnýn çürük ile saðlam ayýrýmý yapabilmesi yeterli deðildir. Alýcý, saðlam gibi görünen domatesin çeþitli sebepler yüzünden lezzetsiz olabileceðini düþünebilmelidir. Bu da ancak bilgi ile olur...

Alýcýnýn hakký ise domatesi ýsýrmadan tadýný anlayabilmekle sýnýrlýdýr...

***

Ýyi seçimler Türkiye...

22.03.2009