Çaresiz derdimin dermaný olan,
Gelip þu halimi görmeli güzel.
Allah’ýn bir emri, fermaný olan,
Usulca gönlüme girmeli güzel.

Her zaman bu canda, tende olmasan,
Hayal bile olsa, bende olmasan,
Yalnýzým, düþümde sen de olmasan,
Bana kim bir huzur vermeli güzel?

Þubat baþladý mý, bahar da baþlar,
Sanki sen doðunca biter tüm kýþlar,
Ýçimi yakýyor esmer bakýþlar,
O kara gözleri sürmeli güzel.

Yalnýzsýn, çaresiz ve kanýyorsun,
Sen de benim gibi hep yanýyorsun,
Sana aðlayaný kim sanýyorsun?
Kendi yüreðine sormalý güzel.

Seni bulmak için düþtüm yollara,
Sordum bahçelere ve de güllere,
Sen de býrakýrsan yaban ellere,
Beni kim peþinde yormalý güzel?

Gönlüme baharý hazan eyledim,
Bilmezsin ne yaptým, sensiz neyledim,
Hep seni düþünüp seni söyledim,
Dilime kelepçe vurmalý güzel.

Diken’in gönlüne açtýn yarayý,
Seçemiyor artýk akla karayý,
Prensessiz olmaz gönül sarayý,
Artýk muradýna ermeli güzel…

(MASAL)