Özgürlük

Özgürce kanat çýrpýyor kuþlar
Ben ise penceremin önünde
Oturmuþ onlarýn uçuþunu izliyorum.
Ýzledikçe içimi hüzün kaplýyor.
Acým bin kat daha artýyor
Kuþlar istedikleri gibi uçarken
Atýlýp onlarla bir olmak istesemde
Dünya böyle köhne iken
Etrafýmý ve tanýdýklarýmý
Yalan denen illet sarmýþken
Nasýl özgür olunabilinir ki
Nasýl düþünceler korkmadan açýða çýkabilir ki
Doðruluk bize bu kadar uzakken
Özgürlüðe doðru kanat çýrpýlabilinir mi?
Yoksa kötülük içine haps olarak
Yitik bir ütopya mý oluruz?
Ýnanmak iþte bu kötülüðe
Olur olmaz baðlanmak
Hem de körü körüne yanlýþ düþüncelere
Dilediðimiz gibi olamadýktan sonra
Varsýn kuþlar uçsun
Balýklar yüzsünler denizlerde hiç durmadan
Aðaçlar açsýn her mevsimde yapraklar
Biz özgürlüðümüzü yaþayamýyorken
Varsýn diðer canlýlar yaþaþýn özgürlüðü
Her bir insan için...