bir ölüm havasý esmeli þimdi üstümde. soðuk mu sýcak mý bilemediðim. bu baþ belasý aðrý gitmeden o gelmeli. almalý beni. bitmeli bu amansýz iþkence. hayatýmda ilk kez tattýðým bu baþ dönmesi son olmalý belki de. kader mutsuzluk. belki de deðil. muamma iþte. o kahrolasý bilinmezlerden birisi daha. bitmek tükenmek bilmeyen sorunlarýn baþlangýcý da deðil mi zaten muammalar. sýkýntý. kalbimin üzerine oturan kalkýp gitmeyen o sýkýntý. kovsam da gitmez herhalde. elle tutulur gözle görülür bir þey yok halbuki. ben benim iþte , o da o. bu kadar. ne bir eksik ne de bir fazla. anlayamadým ben bu iþi. þimdi hayat bir savaþ mý yani??? kazanan var mý ki? ben hep kaybedenlerdenim çok iyi biliyorum bunu. ama bir þey yok . lanet olasý hiç bir þey yok! öyleyse ne bu sýkýntý. çýldýracaðým bir gün o olacak. hoþ kimsenin umurunda olmaz ama... en azýndan kendimi önemsiyorum. bunu becerebiliyorum. nefes almak gittikçe zorlaþsa da bundan kurtulabilirim. inanýyorum...