..E-posta: Þifre:
ÝzEdebiyat'a Üye Ol
Sýkça Sorulanlar
Þifrenizi mi unuttunuz?..
640K bellek herkese yetmelidir. -Bill Gates, 1981
þiir
öykü
roman
deneme
eleþtiri
inceleme
bilimsel
yazarlar
Anasayfa
Son Eklenenler
Forumlar
Üyelik
Yazar Katýlýmý
Yazar Kütüphaneleri



Þu Anda Ne Yazýyorsunuz?
Ýnternet ve Yazarlýk
Yazarlýk Kaynaklarý
Yazma Süreci
Ýlk Roman
Kitap Yayýnlatmak
Yeni Bir Dünya Düþlemek
Niçin Yazýyorum?
Yazarlar Hakkýnda Her Þey
Ben Bir Yazarým!
Þu An Ne Okuyorsunuz?
Tüm baþlýklar  


 


 

 




Arama Motoru

ÝzEdebiyat > Öykü > Gerilim > Barýþ Ünlü




29 Mart 2009
Ölü Katilin Öyküleri - 3  
3.ÖYKÜ

Barýþ Ünlü


Acý çeken bir oðul ve onun umarsýz babasý.Þimdi de ise bu umarsýzlýðý yýkmanýn acýmasýzlýðýyla yanan bir oðulun babasýný yok ediþi...


:BEBB:
Ölü Katilin Öyküleri

3.Öykü

(Acý çeken bir oðul ve onun umarsýz babasý þimdi de ise bu umarsýzlýðý yýkmanýn acýmasýzlýðýyla yanan bir oðulun babasýný yok ediþi)

Gece çökmüþtü yine bu karanlýk þehre.Ölüm diðer bir ölümü kovalýyordu.Ve yine kaybolan hayatlar vardý bu köhne þehirde.Þimdi ise sokaklarda dolaþýp eski karanlýk günlerinin acýsýyla yaþayan bir adam ve o adamýn çektiði azaplarla kavrulan ölü bir vücut duruyordu sadece.Sokakta ilerleyip gideceði yer doðru attýðý her adýmda yýpranmýþ vücudu ve kalbi daha da kötüleþiyor ve her an yerinden çýkacakmýþ gibi duruyordu.
Yorgun ve bitkin halde ki bu adam iþinin ve doðru düzgün bir hayatýnýn olmayýþýyla düþtüðün alkolün pençesine yine gidiyordu akþamýn kör karanlýðýnda.Ancak bu hayatta içerek ve hayatýný alt üst etmiþken daha da alt üst etmek için sürüyordu aðzýna alkol denen illeti.Bütün gün boyunca dolaþtýðý sokaklardan gecenin çökmesiyle çekilen bu adam soluðu bir meyhane de alýyordu her zaman ki gibi.
Meyhanenin kapýsýný açmasýyla birlikte her gece gördüðü dostlarýný yine görüyordu.Aslýnda bu adamlarýn hiçbirisi dosttu falan deðildi ama içerken burada görüp tanýdýðý her bir insan ailesinden farksýz gibi geliyordu kendisine.Onlarýn pek çoðunu ayýkken tanýmasa da alkol almaya baþladýðý andan sonra sanki zaman duruyordu.
Yoksa hafýzasý geriye mi gidiyordu bilinmez ama bu yorgun adam içtiðinde hayatýda, anýlarýda bir baþka havaya bürünüp apayrý kalýplara giriyordu.
Kapýyý kapattýktan sonra küçük mekanda yalpalaya yalpalaya birkaç adým atýp meyhanedeki yerine gelmiþti.Bu yer kendisine arkadaþlarýnca verilmiþti.O da bu ilgiyi ve dostluðu kýrmamak adýna hem dostlarýna þaklabanlýk yapýyordu hem de mekanýn tek eðlencesi oluyordu.Birkaç eðlenceli numara yaptýktan sonra meyhanedeki arkadaþlarýnýn hatrýný kýrmayarak yerine geçip oturur.Yerini alýp oturduktan sonra da meyhaneciye göz ucuyla bakýp meyhaneciye
-- Hey meyhaneci bana bir þiþe içki.
Meyhaneci ise her zamanki müþterisi olan yorgun adam Müfit’e dönüp bakarak
-- Tamam alkolik adam tamam.Yine gelip demleneceksin herhalde.
Diyerek hefifçe dalga geçiyordu Müfit’le ama içi acýyordu tanýdýðý arkadaþýnýn düþtüðü hallere.Bir þiþe içki için önce herkese birkaç numara yapýyordu sonra zýkkým gibi olan içkiden yudumluyordu gece boyunca.Müfit ise meyhanecinin kendisiyle dalga geçtiðini anlayarak kendisine de laf dýkundurtmadan tekrar meyhaneciye bakarak
-- Sen de alkoliksin Ekrem Bey.Bana laf dokunduracaðýna kendi haline de bak.
Ekrem hemen arkadaþý hatta dosttu gibi gördüðü Müfit’in yanýna raftan aldýðý bir þiþe ile gider.Müfit ise bu beklenmedik geliþ üzerine dosttu Ekrem’e
-- Ne oldu da geliyorsun yanýma.
-- Kendi haline bak diyordun ya
-- Evet diyordum da ne oldu?
-- Ýþte ben de kendi halime bakmak için yanýna geldim.
-- Dükkan boþ kalmasýn benim yüzümden þimdi.
-- Boþver orasýný Müfit.Hem elemanýn birisi var ya.
-- Ýyi öyleyse otur ne diyeyim.
-- Zaten hayýrlý bir yerde çalýþmýyoruz ki boþ kalsa ne olacak kalmasa ne olacak.
-- Haklý söze ne denir ki?
Bu konuþmadan sonra Müfit’in karþýsýna geçip oturur.Sonra da arkadaþýna doðru bakar içi acýyarak.Ve karþýsýnda acýyla yoðrulan bir adamý hatta yitik bir hayatý görür.Sonra bu bakýþý býrakýp þiþenin kapaðýný açýp içkiyi bardaða bile koymadan dikerek yudumlayan Müfit’e.
-- Ya Müfit seni 3-4 yýldýr tanýrýmda bir türlü neden bu kadar içtiðini ve efkarlandýðýný bilmiyorum anlatsana dosttuna hikayeni.
Müfit soruyu duysada içkisini yudumlamaya devam ederek sað eliyle þiþeyi tutarak boþtaki sol eliyle boþver manasýnda sallar elini.Ama Ekrem bu yýllardýr tanýdýðý dosttunun neden böyle olduðunu öðrenmek istiyordu.Ayný soruyu yeniden sormak için öne hamle atsa da arkadan gelen bir ses üzerine
-- Meyhaneci bize de bakýver ya.
Diye duyduðu bu baðýrýþ üzerine Ekrem mecburen oturduðu yerden kalkýp hala içen Müfit’e.
-- Unutturma bana oldu mu bu soruyu bir daha ki sefere sorup cevabýnýda alacaðým.
-- Tamam beni bulabilirsen sorarsýn.
-- Her zaman gelmiyor musun?Elbet sorarým bir gün.
-- Ýyi bir gün sorarsýn dediðin gibi.
Ekrem ise hemen masadan kalkýp kendisine seslenen diðer masaya doðru gider.Müfit ise hala hiç durmadan içkisini yudumluyordu.
Aradan geçen birkaç dakika sonrasýnda ise Müfit iyice sarhoþ olmuþ iki þiþeyi birden bitirip zil zurna sarhoþ haliyle ne yapacaðýný bilmeden sandalyesinde oturuyordu yanýnda kimse olmadan.Ama bu yalnýz bekleyiþ birkaç saniye içerisinde bozulur.Çünkü yaþlý bir adamýn Müfit’in masasýnýn baþýna gelip elini sertçe masaya vurup sarhoþluktan uyuyacak halde olan adamý uyandýrýp Müfit’in derin sessizliðini bozar.O anlarda meyhanede müþteri de iyice azalmýþtý gece iyice kendini gösteriyordu.Birkaç kiþi ve meyhanenin sahibi Ekrem bu harekete bir anlam verememiþti.Ekrem müdahele etmek istese de Müfit’in karþýsýnda yaþlý birisinin olmasýndan dolayý müdahele etmeyip kendisini geriye çekip olacaklarý beklemeye ve iþinin baþýna döner.
Müfit ise kendisini uyandýran adamýn kim olduðunu öðrenmek adýna baþýný kaldýrýp bakar hafif yukarýya doðru.Bakmasýyla birlikte karþýsýnda gördüðü yaþlý adama
-- Sen kimsin be adam.
-- Ben iyi tanýrsýn sen.
-- Hayýr senin gibi birisini tanýmýyorum.Hatta ilk defa görüyorum.
-- Öyle tanýmak deðil ki dediðim.
-- Ne peki tanýmak konusunda dediðin.
-- Seninle kan baðý olan birisini tanýyorum.O yüzden ki sen de beni tanýyacaksýn.
-- Git Allah’ýn aþkýna be moruk.
-- Sana bir þeyler demeye geldim ben.
-- Geldin ve bir þey demeden git.
-- Ama söyleyeceklerim çokça mühim.
-- Ne biliyorsun ki diyeceksin bana.
-- Öyleyse ilk bilgi ve söz ile baþlayayým.
Diyerek Müfit’in karþýsýna geçip oturur.Yaþlý adam karþýsýndaki alkoliðe nefretle bakarak.
-- Engin’i tanýr mýsýn Müfit?
-- Sen yahu adýmý nereden biliyorsun?
-- Arada bir þey daha dedim onu unutma.
-- Unutmadým da dediðin isim oðlumun ismidir de sen nereden biliyorsun bunu?
-- Sanýyorum ki bu sorum bile bana açýlýp dökülmene yetecek.
-- Yetecek ne bilmem ama sen kimsin be yaþlý adam?
-- Beni boþver de sadece seni tanýyan birisinin yakýnýyým o kadarýný bilsen yeter.
-- Ama ben senin gibi birini hatýrlamýyorum ki oðlumla olan iliþkini bileyim.Lan yoksa oðluma bir þey mi yaptýn onunla evlendiniz mi?
Yaþlý adam karþýsýnda durup zil zurna sarhoþ olan Müfit’in bu denli salakça konuþacaðýný kestiremeyerek az da olsa gülümser ama bu kendisini ve amacýný saptýrmaz.
-- Sen ne diyorsun be adam ben bir erkeðim ve oðlun sadece benim yanýmda anlatacaðým gerçeklerle birlikte beni olmasa da hayatýnýn gerçeklerini bir daha öðreneceksin.Þimdi kes þu salakça hareketi de devam edelim.
-- Peki devam ederiz de hangi gerçekleri biliyorsun beni bu merakta býraktý.Hadi anlatta duyayým.
-- Öncelikle yýllar önce silip gittiðin iki kiþiden bahsedeceðim sana.
-- Kim ki onlar ben bilmiyorum?
-- Ya sen harbiden de alkolle birlikte manyamýþsýn.Ama devam etmek zorundayým.Onun için kim onlar dediðin kiþiler oðlun Engin ile öldürdüðün karýn Zehra’dan sana bir þeyler anlatacaðým.
-- Zehra’dan mý?
Bu soru Müfit’i anýnda eski günlere götürüverir.Hatýrlamak istemediði günlerdi o günler.Karýsýyla ve oðluyla geçirdiði her an þimdi karþýsýndaydý ve bu gerçeklerde tanýmadýðý yaþlý bir adam tarafýndan kendisine yavaþ yavaþ hatýrlatýlmaya baþlanýyordu.Þimdi Müfit’in geçmiþini sorgulamasý gerecekti hem de sil baþtan bir þekilde.Yaþlý adam ise devam ediyordu sözlerine.
-- Evet Zehra’dan ve onunla yaþadýklarýndan bahsedeceðim.
-- Hangi birisinden bahsedeceksin ki?
-- Sen de anladýn ki geçmiþin kapkaranlýk ve acýlarla dolu hem de bu acýlarý sen yaþattýn masum ailene.
-- Anlatta hatýrlayayým o günleri daha da aðlayayým yýllardýr geride býraktýklarým için aðlamazken son gözyaþlarýmýda burada ve bu anlarý hatýrlayarak dökeyim.
-- Öyleyse hatýrla karýný öldürdüðün aný.
-- Hatýrladým hem de dünmüþ gibi.
-- Ýþte orada karýna verdiðin zehri ve de Zehra’nýn hayattan titreye titreye kopuþunu izliyordun deðil mi bir kanepe de oturarak.
-- Evet zehirlemiþtim güzeller güzeli karýmý.
-- Ama bu bir hiç uðrunaydý.
-- Hiç uðruna mý sen ne diyorsun moruk?
-- Sinirlenme gerçekleri söylüyorum sana.
-- Ne gerçeðiymiþ o?Zehra beni kandýrmýþtý ve de aldatmýþtý.Böyle yaparak sonunu kendisi hazýrlamýþtý.
-- Hayýr Müfit, o seni aldatmadý.O sadece sana aþýktý ve bu yüzden terk edemiyordu seni bir bakýma baðlanmada diyebilirsin buna.
-- Sen nereden biliyorsun aldatmadýðýný çabuk söyle?
Müfit duyduðu sorular ve bildiði gerçeklerin kendisini yanýltmaya baþlamasýyla birlikte üzerindeki alkol ve sarhoþluk etkiside iyice azalmýþtý normal biri gibi davranýyordu adeta.
-- O gün o olayý gören birisi vardý.
-- Kimdi bu kiþi?
-- Oðlun Engin.
-- Engin mi?
-- Evet.
-- Oðlumda ölmüþtü o gün.Evdeki iki tüpün gazýný sonuna kadar açmýtþtým.Ölmesi lazýmdý.Gerçekleri öðrenmeden ölmeliydi Engin.
-- Açtýn tüplerin gazlarýný sonuna dek ama unuttuðun bir þey vardý Müfit.
-- Nedir o söyle?
-- Oðlun o gün odasýnda ve yataðýnda yoktu.Yatakta yatýyormuþ gibi yaparak seni o yaþýnda kandýrýp kaçtý o lanetli anlardan.
-- Yok muydu?
-- Evet sen oðlun Engin’i öldürdüðünü sanarak arkanda hiçbir iz býrakmayarak oðlunu ve karýný öldürerek ya da karýný öldürüp oðlununda öldüðünü düþünerek kaçmýþtýn geride kimse ve iz kalmadan.
-- Ama Engin küçüktü.Ve benim böyle delirip bu iþleri yapabileceðimi kestiripte bana oyun oynarak kaçamazdý ki?
-- Zaten o da biliyordu ama annesinin gözleri önünde ölüþünü görerek kaçmýþtý gecenin bir karanlýðýnda dar sokaklar arasýna girip izini sana kaybettirerek.
-- Bunun nasýl olduðu hakkýndaki bilgiyi nereden öðrendin hemen açýkla bana yoksa çok kötü olur senin için?
-- Beni de mi öldürürsün yoksa?
-- Bana yapmak istemediðin vazgeçip tövbe ettiðim bir þeyi yaptýrmada açýkla her þeyi.
-- Çok basit Müfit, oðlun bana bir iþte yardým etti.Bende onu yanýma alýp yetiþtirdim.Yýllar boyu bir arada kaldýk.Baba ile oðul gibi olduk adeta.O da bana babasýnýn annesine ve kendisine yaptýðý pislikleri anlattý her þey bundan ibaret ben de buraya sana ders al diye ve doðrularý bil diye hatýrlatmaya geldim.
-- Peki þimdi oðlum nerede?
-- Hala Engin’e nasýl oðlum diyebiliyorsun ki annesini öldürüp onu da öldürmeye kalktýktan sonra.
-- Sonuçta o yaþýyor ve hala oðlum sayýlýr.
-- Ama o seni kabul etmiyor ve bu asla da olmaz.
-- Sana nerede diye sormuþtum.
-- Yýllarýný yurtlarda geçirip hayatýn kendisine yaþattýðý acýlara ve kalbinin burukluðuna raðmen dimdik kalarak sonra da þansýnýn yaver gitmesiyle benimle tanýþýp yanýmda tüm sahteliklerden ve yalanlardan uzakta yaþama savaþý veriyor.
-- Hepsi bu mu yani?
-- Evet çok acýlar gördü ama bunlarýn sadece küçücük bir kýsmýydý sana dediklerim çoðuda Engin’e ve bana kalsýn deðil mi?
-- Þimdi ne istiyorsun benden yaþlý adam?
-- Unutma ki sende yaþlandýn.
-- Yaþlandým ama hala içimde birçok üzüntü var.Karým Zehra’yý seviyordum.Beni bir tek erkekle deðil birçoðu ile aldatmýþtý o aþaðýlýk kadýn.
-- Hayýr bunu sadece sen öyle saýyordun.Senin böyle delirebileceðini hesap ederek geride bir mektup býraktý sana.
-- Mektup mu?
Yaþlý adam paltosunun iç cebinden çýkardýðý zarfý karþýsýnda duran Müfit’e uzatýr.Müfit ise zarfý aldýðý gibi açmak istediðinde ise yaþlý adam onu durdurup Müfit’e.
-- Son bir þey daha deyip gideceðim sarhoþ adam.
-- Ne diyeceksen de hadi.
Yaþlý adam bu seferde iç cebinden bir çikolata çýkartýp Müfit’e verir.Ve kýsaca der ki Müfit’e.
-- Oðlunun küçükken bir hayali vardý.Zalim babasýndan, hep alkolik olan babasýndan, karýsýný ve çocuðunu öldürmek isteyen babasýndan hiç mutlu olmasada aile hayatýnda senden nefret etsede senin kendisine almadýðýn yedirmediðin çikolatayý sana aldý yersin diye.
-- Bana aldý ha!Demek ki içinde bana karþý hala iyi þeyler ve düþünceler var herhalde.
-- Zannetmem ama belki de vardýr.
Der ve kalkar oturduðu yerden uzaklaþýrken Müfit’in yanýndan arkada kalan mektubu ise Müfit hemencecik açýverir.Yaþlý adam ise çoktan ayrýlmýþtý meyhaneden.Müfit ise mektubu okuyordu.Mektupta yazanlar ise;

-- ‘’ Müfit sana bir þeyler anlatmak ve ileride bir gün bu gerçekleri öðren diye yazdým bu mektubu.Müfit ben senden beni affetmeni beklemiyorum ama arkadaþým dediðin o 3 kiþi seni kandýrarak ve benim güzelliðimi görüp beni elde etmek adýna bana kötü þeyler yapmak adýna seni kandýrýp ikimizi ayýrmak istediler ama bimedikleri bir þey vardý.O da senin en çok ürküp beni bu aldatma davranýþýnda öldürmek isteyeceðini bilmiyordular.O yüzden ben yanlýþ bir þey yapmadým.Asýl sen bana ve oðluma yaptýklarýndaan dolayý af dilemesin.Gerçi dilesende affedilmeye hak eden buna layýk birisi deðilsin Müfit. Bu mektubu bulduðunde o arkadaþým dediðin Bora, Yavuz ve Serkan’a da söyle onlarýnda öte tarafta ya da senden kurtulursam bu dünyada enselerinde olacaðým.Bir gün ben ve oðluma yaptýklarýndan dolayý aynýsýný tadarsýn.’’
Diye yazmýþtý Zehra.Müfit ise duyduðu birkaç saklý gerçekten sonra þimdi yüksek yerlede olan arkadaþlarýný düþünerek kendisinin düþtüðü halleri aklýna getirip hepsiyle birden sentez yaptýðýndan arkadaþlarýnýn kendisine oynadýðý oyunu fark eder ama iþ iþten çoktan geçmiþti bir kere.Meyhaneci Ekrem ise dükkanýný kapatmak üzereydi.
Müfit’te geriye kalan son þeyi yapýyordu.Sonra da gidip hesap soracaktý arkadaþlarýndan.O yüzden yaþadýðýný öðrendiði oðlu için tadacaktý çikolatayý.Eline aldýðý çikolatanýn kaðýdýný yýrtýp baktýðýnda çikolatanýn çinde bulunan zehirli böcek saatlerdir beklediði yerden ýþýk görüp onu güneþ sanarak karanlýkta beklediði yerden günyüzünü gördüðü gibi o tarafa doðru yani Müfit’in suratýna hatta gözlerine doðru atlayýp zehrini salar Müfit’in gözlerine doðru.Sonunda ise Müfit karýsýna yaptýðý zehrin bir benzeri ile ölüyordu.Zehir böceðin sokmasýyla birlikte saniyeler içerisinde Müfit’in her yerine yayýlarak öldürüyordu.
Ekrem ve birkaç müþteri, masalarý devirerek kendisini yere býrakan Müfit’i gördükleri gibi hemen yanýna gelirler.Ekrem yere düþen eski dosttunun içinde bulunduðu hali anlamak için elleriyle Müfit’in baþýný tutup yüzüne doðru bakar.Ama baktýðý yüz her geçen saniyede soluyordu bir çiçek gibi.Ekrem bir þeyler yapmayý düþünerek dosttuna.
-- Ne olur kendine gel Müfit.Sana bunu kim yaptý söyle be kardeþim.
Desede cevap alamaz.Sonrasýnda ise devam eder söylenmeye.
-- Aç gözlerini cevap ver bana.Söz veriyorum sana bir daha soru falan sormayacaðým.Sana bir daha sarhoþsun demeyeceðim.
Ekrem en çok sevdiði dostlarýndan birini yani Müfti’in gözlerinin üzerindeki böceði fark eder bir anda.Elleriyle böceði Müfit’in gözlerinden alýp bir kenara bakmadan pekte umursamadan atar.Ama hüzün dolar içi birdenbire.Yanýndaki birkaç kiþide þaþar olduklarý yerden yaþananlara.Çünkü Müfit artýk hareket etmiyordu.Ve iki gözüde böceði saldýðý sývýyla doluydu.
Ekrem dosttunun bu birdenbire ve anlamsýz ölümü üzerine gözyaþlarýna boðulur olduðu yerde.
Çevresindekilerden birkaçý yanýnda kalýr.Birkaçý da ayrýlýr mekandan öylece.Gidenlerinde gitmesinin nedenide artýk ne kurtarýlacak birisi vardý ne de meyhanede huzur.Bu yüzden çoðu müþteri kaçývermiþti birkaç dakika içerisinde mekandanEkrem, Müfit’in ölümüyle bakýþlarýný yerden kaldýrýp etrafýna ve de Müfit’in az önce oturduðu masaya ve sandalyeye bakar.
Sonra birden aklýna yaþlý adam gelir.Ve de Müfit’e verdiklerini hatýrlar.Bir mektup ile çikolatadan ibaretti hepsi.Bunu hatýrladýktan sonra bulunduðu yerden kalkýp koþar adýmlarla dýþarýya çýkýverir kapýyý sertçe çarparak.Sonrasýnda ise meyhanenin dýþýnda çevreye bakýnýp saða ve sola koþturup durduktan sonra birden meyhanenin önünde durup baðýrarak
-- Neredesin be yaþlý adam.Ne verdin Müfit’ede böyle oldu güzelim insan.Nerede isen çýk ortaya aþaðýlýk herif.
Desede aradýðý kiþi çoktan ortalýktan kaybolup izinide kaybettirmiþti.Geride sadece az önceki sulueti ile arkasýndan kalan tozu vardý sadece.Ekrem ise hiçbir cevap alamayarak olduðu yerde gözyaþlarýna boðulup çöker birdenbire yere dizlerinin üstünde.Ve tutamaz gözyaþlarýný sonuna kadar salýverir.Meyhanenin içinde ise bu esrarengiz cinayete þaþmýþ kalmýþ bir avuç insan durumu ve olayý anlamaya çalýþýyordu.
O esnada meyhanenin uzaklarýnda bir yerde yaþlý adam meyhanede konuþtuklarýný düþünüp ardýndaki meyhaneye bakarak birden saçýndaki peruðu çýkartýr ve lüle lüle olan upuzun saçlarý meydana çýkar.Sonra da elini yüzüne atýp birden yüzündeki deriyi çýkartýr ama bu çýkarttýðý sadece maskeydi.Onu da çýkartýp yere attýktan sonra geride gencecik bir adam kalýverir.Hatta saklýný da çýkartýr bu arada.Ayrýca elindeki bastonu ve yaþlý iþi ceketi çýkartýp hemen ötesinde duran çöp kutusuna atar.Ve derin bakýþlarýyla bakarak az önce öldürdüðü adamý düþünerek ona der ki
-- Hoþça kal baba.Sen annemi bir hiç uðruna hem de arkadaþlarýnýn lafý ve iftiralarýyla birlikte öldürdün hem de zehirleyerek.Bende seni ayný türden bir zehirle yolladým öte tarafa.Hep cinnete giren baba ya da anne olmaz ki bu seferde bir çocuk oldu.
Der ve sonra geriye dönerek dar sokaklarda izini kaybettirmeye doðru giderken kara bulutlarla dolu ve her an ani bir yaðmurla insanlarý yakalayacak olan gökyüzüne bakýp
-- Artýk hiçbir günahkar ile kötü, cezasýz ve sað kalamayacak ben varken.Ben ölü katilsem annemi ölüme götürenlerinde diðer günahkarlarýnda canýný alacaðým.
Diyerek derin karanlýkta ve dar sokaklarda izini kaybettirerek kaçar gider.Aynen küçükken babasýnýn elinden kaçýp karanlýk sokaklara sýðýnýp izini kaybettirdiði gibi.Ama geride kendisi için bir iz býrakmýþtý.Babasýna oku diye verdiði annesinin aðzýndan dökülen kelimelerle dolu mektubununun arkasýndaydý ama bu mesajý ve izi kim bulacaktý ve de ÖLÜ KATÝLE kim dur diyebilecekti?



Söyleyeceklerim var!

Bu yazýda yazanlara katýlýyor musunuz? Eklemek istediðiniz bir þey var mý? Katýlmadýðýnýz, beðenmediðiniz ya da düzeltilmesi gerekiyor diye düþündüðünüz bilgiler mi içeriyor?

Yazýlarý yorumlayabilmek için üye olmalýsýnýz. Neden mi? Ýnanýyoruz ki, yüreklerini ve düþüncelerini çekinmeden okurlarýna açan yazarlarýmýz, yazýlarý hakkýnda fikir yürütenlerle istediklerinde diyaloða geçebilmeliler.

Daha önceden kayýt olduysanýz, burayý týklayýn.


 


ÝzEdebiyat yazarý olarak seçeceðiniz yazýlarý kendi kiþisel kütüphanenizde sergileyebilirsiniz. Kendi kütüphanenizi oluþturmak için burayý týklayýn.

Yazarýn gerilim kümesinde bulunan diðer yazýlarý...
Ölü Katilin Öyküleri - 1
Ölü Katilin Öyküleri - 9
Ölü Katilin Öyküleri - 7
Ölü Katilin Öyküleri - 6
Ölü Katilin Öyküleri - 8
Ölü Katilin Öyküleri - 4
Ölü Katilin Öyküleri - 5
Ölü Katilin Öyküleri - 10
Ölü Katilin Öyküleri - 11
Ölü Katilin Öyküleri - 2

Yazarýn diðer ana kümelerde yazmýþ olduðu yazýlar...
Yakalým Bedenlerimizi [Þiir]
Ýçinde Senin Olduðun Seviþmeler [Þiir]
Hayallerdeki Seviþmelerimiz [Þiir]
Topraða Düþen Yitik Hayatlar [Þiir]
Bir Mezar [Þiir]
Bir Sevda [Þiir]
Issýz Yürek... [Þiir]
Aç Kalbini Yüreðime Doðru Güzel Kýz [Þiir]
Deniz Gözlüm [Þiir]
Kýsa Bir Söz [Þiir]


Barýþ Ünlü kimdir?

Ben Barýþ Ünlü. 1990'dan beridir hayatla bir olup yaþayýp gidiyorum. Herkesin yazar olmasý için destek olmaya ve de kendiminde yeteri kadar hatta yeterinden daha fazlasýný yaparak sizlere ve bu siteye üye olan ya da olmayýpta bu sitede dolaþan herkese güzel þiirler, denemeler, öyküler ve de romanlar yazarak sizlere güzel þeyler yaþatmayý umuyorum. Bu yüzden buradayým ve de burada olmaya devam edeceðim. Ben sizlere ve sizin gibi okur severlere açýlýp oradan da hayalim olan yazarlýk serüvenine katýlýp büyük ve adý her daim söylenen hatýrda olan bir büyük yazar olmayý hedefliyorum.

Etkilendiði Yazarlar:
ORHAN VELÝ'DEN BAÞKASI ASLA


yazardan son gelenler

yazarýn kütüphaneleri



 

 

 




| Þiir | Öykü | Roman | Deneme | Eleþtiri | Ýnceleme | Bilimsel | Yazarlar | Babýali Kütüphanesi | Yazar Kütüphaneleri | Yaratýcý Yazarlýk

| Katýlým | Ýletiþim | Yasallýk | Saklýlýk & Gizlilik | Yayýn Ýlkeleri | ÝzEdebiyat? | SSS | Künye | Üye Giriþi |

Custom & Premade Book Covers
Book Cover Zone
Premade Book Covers

ÝzEdebiyat bir Ýzlenim Yapým sitesidir. © Ýzlenim Yapým, 2024 | © Barýþ Ünlü, 2024
ÝzEdebiyat'da yayýnlanan bütün yazýlar, telif haklarý yasalarýnca korunmaktadýr. Tümü yazarlarýnýn ya da telif hakký sahiplerinin izniyle sitemizde yer almaktadýr. Yazarlarýn ya da telif hakký sahiplerinin izni olmaksýzýn sitede yer alan metinlerin -kýsa alýntý ve tanýtýmlar dýþýnda- herhangi bir biçimde basýlmasý/yayýnlanmasý kesinlikle yasaktýr.
Ayrýntýlý bilgi icin Yasallýk bölümüne bkz.