Milletler, kavimler, soylar, aileler, bireyler... Ülkeler, þehirler, kasabalar, köyler, mahalleler, sokaklar ... Kültürler, öðretiler, inançlar, ananeler, diller...

Ve insan doðar; hiç bir þeyden habersiz. Sonra her geçen gün öðrenir insan; kendisini büyütenlenlerin, kendisine öðrettikleri ile baþlar öðrenmesine. Ve kendisinde yaradýlýþtan var edilenlerin üzerine koyar, günbegün öðrendiklerini.

Kendisini büyütenlerin dilini öðrenir ilk önce. Birlikte yaþadýðý insanlarýn; gelenek ve göreneklerini öðrenir, inançlarýný öðrenir sonra... Az daha büyüyünce; öðretilere ve kültürlere dahil olur. Sokaðýný tanýr önce. Sonra yaþadýðý mahalleyi, köyü, kasabayý. Ve biraz daha büyüyünce kendi þehrini tanýr, sonra baþka þehirleri. Ve ardýndan ülkesini ve baþka ülkeleri, dünyayý. Bir bireydir ilk önce. Sonra ailesinin bir bireyi ve soyunun, kavminin ve milletinin, dünyanýn...

Doðduðu günden itibaren yanlýlýkla þekillenir insan. Öðrendiði ana dili yanlýdýr ve hatta ayný dil içerisinde þivesi farklýdýr, aðzý farklýdýr mesela. Sahip olduðu gelenek ve görenekler yanlýdýr ve hatta gelenek ve göreneðin o geniþ yelpazesinde; oturmasý, kalkmasý farklýdýr, su içmesi farklýdýr mesela. Ýnançlarý yanlýdýr ve hatta ayný inanç içerisinde mezhebi farklýdýr mesela. Veyahut inançsýzdýr ki; inaçsýzlýkta bir inanma deðil midir aslýnda? Az daha büyüyünce dahil olduðu öðretiler ve kültürler dahi yanlýdýr ve hatta ayný öðreti içerisinde ekolü farklýdýr mesela.

Yaþadýðý sokaðýn insaný oluverir ilk önce. Sonra, o sokaðýn baðlý olduðu mahallenin insaný. Sonra köyünün, kasabasýnýn, þehrinin, ülkesinin insaný. Ve bu zincir öyle bir yanlýlýk oluþturur ki insanda... Ayný ülkenin baþka bir þehrinde; kendi þehrinin ve hatta kendi köyünün insanlarý ile bir araya gelip, dahil olduðu ayniyetle farklýlaþýr insan. Farklý olmak, diðer bir anlamda da taraf olmak deðil midir o zaman ?

Ýnsan; bir bireydir, tek baþýna. Bu tek baþýnalýðý ailesinin bütünlüðünde anlam kazanýr önce. Sonra bir soyun, bir kavmin ve de bir milletin. Her ne kadar kendi belirlemesede yine taraftýr insan; ayný aileye,soya, kavme ve milliyete tabi olmakla.

Tüm bu süreç içerisinde, insanýn ayrýlmaz bir parçasýdýr yanlýlýk. Hatta çok sonralarý; yanlýlýklarýndaki yanýlgýlarý farkettiðinde ve deðiþmek istediðinde dahi % 100 tarafsýz olamaz. O çok istediði deðiþiklik bile baþka bir taraftarlýktýr çünkü.

Buna raðmen gel gör ki; kendi taraftarlýðýný gözardý ederken, bir diðerini taraftar diye suçlamak en kolay yaptýðý iþtir insanýn. Ýþte, insanoðlunun en önemli açmazlarýndan biri. Ýnsanýn doðasýnda var olan yanlýlýða, nesnelliði kurban vermek! Tarafgirliðin insanoðlunu çepeçevre sardýðý günümüzde; bakýþ açýsýný, bir platforma %100 nesnel olarak oturtabilmek mümkün mü, acaba? Ya da insanoðlunun böylesi zamanlarda bitaraf kalmasý ne kadar mümkün ?