Bu biçim

Korkularýmýn kurbaný olmaktan korkuyorum.
bir sevda masalýný yazmasý mý zor,
yaþamasý mý, karalamasý mý kestiremiyorum.
terazi kefelerinde eskimekten,
kendi aðýrlýðýmý aðýrlayamamaktan çekiniyorum.
günahlarý yüreðine aðlar örmüþ;
çýrpýnýp, çýðrýþýp duran yasal bir kadýnýn
cehenneminde hayat bulmaktan,
ömrünün çocuk yakasý ve ergen kalesi kavgalarla iþgallenmiþ
illegal bir adamýn kurduðu
yapay cennetin sýnýrlarýndayým;
yasak elmayý yutmaktan,
edep yerlerine bakmaktan kaygý duyuyorum.
duyuyorum zihnimin çarpýþan seslerini,
duyumsuyorum aþkýn kalleþliðini.
telaþlarýma raðmen doyumsuyorum sevgiyi.

bir kucak huzur isterim,
köþe bucak karanlýk sarar yerküreyi.
bir bir doðrularý söylerim
ihanetler doðurur doðu güneþleri.

kinim yoktur,
biriktirip, didikleyip silmiþliðim çoktur.
kapýlarým kilitsiz, hýrsýzlarým ahbabým olur.
gün olur; özümserim terkediliþleri,
gün olur; yarýný olmaz,
gün olur; benimserim baþucuma soðuk mermer dikiliþini
gün olur; bu iþkence, bu eðlence son bulur.

ey onu, beni yaratan;
varlýðýnda þüphelerin parýltýsýyla kainata ses olan,
sahipliði, yitikliði eþit kýlan tanrým;
n’olur alýnma üstüne iradesizliðimi.
bir bilebilseydim sonsuz uyumun yerini;
gömülür müydüm yasalarýn cehennemine?
sýðýnýr mýydým illegal bir cennete?
baðýþla yalnýzlýðý aþkýn þimþeðiyle kýrýlmýþ camdan kalbimi.
baðýþla kalabalýðýný yitirmiþ geleceðimi.
arafýna yerleþtirdiðin günlerimi baðýþla.

artýk demir almalý ýssýz zaman limanlarýndan
artýk teslim olmalý suyun arþa akan yoluna
artýk gözü kapalý atlamalý sevda ýrmaðýna yüksek kayalardan
ve artýk her nefeste baþka bir nefes solumalý aþkýn koynuna

ey illegal sevgili!
yap bir seçim
kopar gergin tellerimi,
býrak akortsuz kalsýn içim
ritimsizce çal beni
iþte hayat bu biçim

Gülçin ELGÝN
12/09/07