Artýk Beni Sevmiyorsun

Artýk beni sevmiyorsun.
Keþkelerde boðulmak da varmýþ.
Ellerimde sevdanýn artýklarý duruyor.
Bir çöplüðe dönüþmek de varmýþ
Kucaðýmda ayrýlýk uyuyor.
Artýk beni sevmiyorsun.

Kýzýyorum kendime.
Gölgeni dilendim ben.
Oysa öyle aþikardý;
Ýçindeki kindarlýðý sermekte
Gözlerindeki sancý.
Artýk beni sevmiyorsun.
Yüzüm, sana yabancý.
Artýk beni sevmiyorsun.
Küsüm sana, yabancý.
Ceplerimde bir dolu bilmece.
Oysa öyle aþikardý ;
Dibindeki nefretten güçlenmekte
Sözlerindeki kamçý.
Artýk beni sevmiyorsun.

O sokaðý unutma sakýn.
Anýlarýn neþeli sokaðýný.
Sevdanýn çýkmaz yollarýný.
O uçurum senin intiharýn.
Artýk beni sevmiyorsun.

Gözyaþýmla akýyor senden kalanlar.
Elimin tersiyle siliyorum.
Alným ak, ruhum çýplak;
Bir baþka ben giyiniyorum.
Nefesime siniyor onurumdan sýzanlar.
Biliyorum.
Artýk beni sevmiyorsun.

Ýki oda, bir salon.
Bin bir dilek bulvarý.
Korkularýnla randevular.
Ýftira dolambacý.
Þüphelerinle sohbetler.
Savunma seanlarý.
Sen sezgilerine güven(!)
Aç duyularýný,
Kendi sesinden duyacaksýn bir gün;
‘’Artýk beni sevmiyorsun.’’

23.12.08
Gülçin ELGÝN