Sen benim gökyüzümsün lütfen uçurtmalarýma zarar verme. Bil ki ilk terk ediliþi uçurtmam tellere takýlýnca yaþamýþtým.Ve hayat benim için ilk defa o zaman kördüðüm olmuþtu. Ýlk defa uzaklara gitmek isterken uçurtmamla acýlara bu kadar yakýn düþmüþtüm. Ben ki maviliði tercih ederken karanlýða mahkum olmuþtum.
Oysa uçurtmam ne kadar yalnýzsa o kadar yalnýzdým. Çiçeklere deðen rüzgarla gökyüzüne salmýþtým yalnýzlýðýmý. Kendimi her tarafý yýrtýlmýþ uçurtma gibi hissederken uçurtmam dallara takýlmýþtý. Yüreðim burkulmuþtu ve içim zindana dönüþmüþtü.
Çocuktum ufacýktým ilk defa uçurtmam dallara takýlmýþtý. Bütün aðaçlar keskin bir kýlýç olmuþtu. Benim en güzel duygularýmý Koparýp atmýþtý.
Uçurtmam geceye takýldý sonra. Karanlýk her yanýný sarmýþtý. Ve ben gökyüzünde ýþýðý ararken karanlýk yine gökyüzünden gelmiþti. Uçurtmamý gecenin lacivert elleri yýrtmýþtý.
Rüzgarlara vermiþtim ben uçurtmamý. Onlar da en olmadýk yere býrakmýþtý. Ben ilk defa terk ediliþi hoyrat esen rüzgarlarla yaþamýþtým. Uçurtmamý rüzgarýn seline kaptýrmýþtým. Zaten ya rüzgarým olmamýþtý ya da uçurtmam. Ýkisi de bir araya gelince uçurtmam dallara takýlmýþtý.
Ben ellerimi ilk defa o zaman sevmiþtim. Gökyüzüne baþým ilk defa uçurtmayla ermiþti. Gözlerim maviliðe bezenmiþti. Oysa uçurtmamým ipi parmaklarýmýn arasýndan kaymýþtý. Umutlarým yeþerirken gökyüzünden ipi ellerimde kalmamýþtý.
Sen benim gökyüzümsün lütfen uçurtmalarýma zarar verme. Bu gece mehtabý topla. Yýldýzlarý as kenarlarýna. Ben koþayým yeryüzünde sen rüzgarýnla sal uçurtmamý gecenin sessizliðine. Uçurtmam yýrtýlmasýn hoyratlýðýnla. Yaðmurlarý tanýt bana.
Bembeyaz bulutlarý sevdir bana. Beni hayatla buluþtur. Çocukluðumu ver bana alabildiðine mutlu et beni. Ben böyle sevdim seni.
Uçurtma yüreðimi senin gökyüzüne saldým. Yüreðim senin sevginle savruldukça savruldu. Uçurtma yüreðimle gökyüzünü koca bir deniz yaptým.Ben sevdayý uçurdum da uçurdum yüzüne daldým ve varlýðýnla soluklandým.
Bulutlarý yakalamak ister gibi uçurtma yüreðimle sana sevdalandým.
Þimdi bir rüzgar gibi esip beni itmenden korkarým. Çünkü çocukluðumun bir yaný kýrýk ve uçurtmasý yýrtýk anlarý gelir aklýma. Ve esip gidersen ve ellerimi boþ býrakýrsan endiþesi kaplar dünyamý.
Çocuktum…Elimden alýnmýþ uçurtmam vardý. Uçurtma gülüþleri ver bana ya da bana uçmayý öðretemezsen de bir gökyüzü baðýþla bana. Bana rüzgarýn topraðýn tenini çatlattýktan sonra filizlenen dallardan bahset. Çünkü uçurtmam artýk dallara takýlmasýn. Uçurtma gülüþleri ver bana.
Uçurtma gülüþlerinle hava aldým. Kuþlarý ve bulutlarý sevdim. Gökkuþaðý renginde dünyayý sevdim. Ben seni böyle sevdim.
Bir çocuðun ýslýðýyla kocaman rüzgar yaptým sana. Sen benim gökyüzümsün lütfen uçurtmalarýma zarar verme. Çocukluðumu ver bana.
Artýk acý yaþatma bana. Çünkü ben yýldýzlarý da bulutlar kadar severim. Bir kartal pencesinde kývranan acýyý da bilirim. Fakat ben her gökyüzüne baktýðýmda çocukluðum gelir aklýma. Bu yüzden güzel þeyler düþündür bana. Beynimin kýlcal damarlarýndan bir uçurtma yap bana. Böylece saçlarým dalgalansýn rüzgarýnla. Ne olur acý bana.
Uçurtma gülüþlerinle masmavi bir gökyüzünden mutluluklar dök avuçlarýma. Bir daha beni yalvartma ve ellerimi boþ býrakma. Ben ilk terk ediliþi uçurtmam tellere takýlýnca yaþadým. Bir daha yalnýzlýk yaþatma bana. Gökyüzümü siyaha boyama.