derinden
caný-gönülden
bir teselli deðil, sevgi
kuluçkadan yeni çýkmýþ bir civciv gibi
alýnca baþýný kanatlarý altýna, a n a / s ý c a k l ý ð ý n d a

dilinden dökülen merhameti tatmak
kalbinden yükseleni, sevgiyi fýsýldamak kulaðýna
inançla
soðuða-açlýða ve de karanlýða katlanacak kadar
direnmek her türlü felakete, a n a / y ü r e ð i y l e

hiç kimsenin dinlemediði bir ninniyle uyumak
ya da bir þarkýyla uyanmak güne
bir çocuk, mavi mavi sevinçlere
saf gülümsemelere, a n a / s e v g i s i y l e

þimdi, yürekler kýsýr bir döngüde
zehir zýkkým dökülmüþ kapý eþiklerine
temeller duvarlarý, duvarlar çatýlarý taþýmaz olmuþ
dokunsan daðýlacak incelikte

kurumuþ dað ýrmaklarýnýn yataðý
iskelet misali, çýplak ve çorak

ne zor þey, kimsesizliðin bilincinde olmak
susmak, sessizliðin kol gezdiði karanlýk köþelerde
yalnýzlýk kusmak ne zor þey

kah hasretle ýstýrap arasýnda
dar bir geçitte, kan ter içinde
kah fýrtýnalý havalarda, köpüren dalgalar arasýnda
dümeni kopmuþ boþ bir tekneden farksýz
geliþi-güzel, bata-çýka

bir silahýn sesini
bir kayanýn parçalanýþýný andýrýr gibi
sýzýsý tarifsiz bir yara

ah o kimsesizlik
hep yeniden bir yanký gibi
ezen-inleten, boyun eðdiren
dizleri kasýða çektiren yara

11. 03. 2008 - Ýzmir

Müsade Özdemir