geliþinle yeþerdi umutlarým
gökyüzüm berraklaþtý
çözüldü sýrlarým
güneþ ýsýttý, kýzardý yanaklarým

adýn dilimde
gözlerin içimde, çaðlýyorsun gürül gürül

tutsak oldum, gönüllü
merhaba dedim, hoþça kal diyemiyorum
koca bir ömürde
debdebeli günlerde bir sana

her sabah þafak rengiyim
akþamdan kalma sevinçlerimle
taze umutlarýn doldurur yüreðimi
kabýma sýðmam

en sevecen dokunuþlara
gözlerinde dalar giderim ölçüsüz
katmer katmer güller açar bedenimde
kendimi bulurum
ne zaman gidecek olsan, alnýmdan vurulurum

yüreðim kelebek, kanatlarým zar titrek
evrenin oksijenini solurum
özgürlüðünle, güçlenir güçlenir de
dalar maviliklere kaybolurum.

sensin gündüzüm gecem
düþüm,hayalim
türkülerimdeki sevdalým
yüreðimi titreten, yazamadýðým, çizemediðim,
resimleyemediðim
merhaba deyip de hoþça kal diyemediðim
sensin

varsýn olsun, adýn hasrete çýksýn delice
aldýrmam

ol yeter ki....ol
mekanýn uzaklar, varsýn olsun
kirpiklerinin arasýndan
uzanýþlarýn, dokunuþlarýn okþar ya,
yaþar ya
çekerim de dünyanýn kahrýný
aldýrmam


Müsade Özdemir