son yolcu gitti, son yaðmur yaðdý
sustu son þarký
bu ne ilk ne de son gece…
soðuk sarýlar içindeyim, boyun eðiyorum
gidiþin hangi tufanýn geliþiydi
boynumda muska gibi gezdirdiðim kasýrgam
kim var benden baþka böyle bekleyen
kimler senin kadrine kapanýktýr benim kadar

jiyan
umuda buladýðým
hangi gülün bülbülüsün
sevdayý yükledin yorgun kanatlarýna
söyle jiyan söyle, göç etme zamaný gelmedi mi

hangi daðý aþsam hangi dala tutunsam
hasretin göðsüme deðen taþkýnlýðýnda ateþ yanarcasýna
eriyip giden bu zavallý bedenim, bir avuç küldür jiyan

alýþamadým yokluðuna ölüme alýþtýðým kadar
gitme, býrakma ellerimi demiþtim
gittin jiyan

gittin gideli düþmelerdeyim
sesinde gizlediðin neydi jiyan, bedenimi parçalara bölen
sýrrýn neydi jiyan acýyý dillendiren

hecelerim yorgun, haykýrýyorum sensizliðe
bir yaným düþer gibi topraða
jiyaným sýcaklýðým
jiyaným uysallýðým
yokluðunda yok olmuþluðum
bin bir koku, bin bir renk, sokaklarýmda izlerine kavuþtuðum

zaman eðiliyor yalnýzlýða, düþün jiyan
tükenerek yenilmeyi düþün
söyleyecek söz bulamýyor insan

uzayan yollarý dinamitliyorum, sana eriþilmezliði
baðýrýyorum sevdamýn görkeminde
gök yanýt vermiyor, yer yanýt vermiyor
boþluklardayým
sabaha düþman gecelerde buluyorum seni
çiseliyorsun benliðime ýlýk ýlýk
gün doðuyor, yankýlana yankýlana gidiyorsun
çekiliyor yüreðimin kaný jiyan

kerpiç duvarlým, yýkýk damlým, kapýlarda meltemim
saçlarý buðday baþaklým
odam soðuk, yataðým yorgun, inliyor pencerem
nereye baksam sen, neye dokunsam sen
ah bir bilsen jiyaným bilsen
kuþlar deli deli uçuyor yörüngesiz

gel kýralým feleðin çemberini
gel bozalým ayrýlýðýn hesabýný
gel jiyaným gel, adýnla gel topraðýma
korkma kim kendi daðýnda düþebilir
elini ver
yanan parmaklarýn ucunda kim üþüyebilir

kurumuþ dudaklarýmda türkülerin en içlisi
uzadýkça acýnýn boyu düþlerimde, gökler düþüyor üstüme
çöl fýrtýnalarý üstüme üstüme
ateþ topuyla geliyor düþ avcýlarý
ýssýz zamanlarda yitip sana koþuyorum
yýldýzlarým sönüyor
sönüyor jiyan ve kimse görmüyor

kesiliyor elim ayaðým, siliniyor yüzüm
hayallerine sýðýndýðým, ateþ bedenli týlsýmým
nice þehirler yýkýldý bir gecede
sana hangisinden sesleneyim

son þarký kim içindi
çanlar kime
kimin bu nihayet, sessiz - kimsesiz
bu ceset, bu cinayet
kimin jiyan
kimin


Müsade Özdemir