Bu bahar sen varken ben yoktum
Diye baþlayan her mýsra
Bir yok oluþ bedbahtýndan sýkýlmýþ
Ýnci tanesi gibi her bir yere daðýlmýþ
* *
Oysa aþkýn tadý hissedilir olmasý imiþ
Baharýn kucaklamasý
Kuþlarýn fýsýldamasý bunun içinmiþ
Her aþk öðretir insana
Sevmeyle kýrmayý, yargýlamayý, illede gururu..
Hele ki birde uzarsa bu aþk o zaman býkmalarýn
Sýkýlmalarýn ardýný alan aldanýþlarla son bulmasý ne kadar da doðal
*
Ne acý bir sondur
Oysa ne kadar aþkýn yaðmurunda ýslanmýþlardý
Ne kadar heycan duymuþlardý
Hepsi bir anda uçup gidivermiþti..
Aþk bu deðildi
Aþk yeniden yeniden yenilenmekti oysa
Beden her yokoluþta tekrar demlenmekteydi
Sevgi deðildi bu
Þehvetmi
Yoo asla!
Ýncitmeden ayrýldý iki beden birbirinden
Sanki hiç yapýþmamýþçasýna
Biliyordu bir daha olamazdý böyle
Yine sýzladý kalpleri, zýt yönlere giderken her biri
Yaþanýlan yaþanmýþ ve bitmiþ
*
Hayat bu ya, illa ki olsun
aþk dersen,
yine yola iki zýt kutuplar çýkýverir
Býrak gönlünü gitsin özgürce
Aþkýna…




deniz
onsekiznisanikibindokuz