Sarý rengi hiç sevemedim.
Belki de, çocukluktan, gençliðe adým attýðým o günlerde;
Hissettiklerim, yaþadýklarým....
Sarýda; sýkýcýlýðý, kasveti hissederim....
Karar verdim, sarýyý seveceðim.
Sarý gülü, Sarý kediyi, Sarý papatyayý...
Yeni bir sayfa açýyorum.
Lise sýralarýnda baþladýðým, yazma tutkuma, devam ediyorum.
Ýlham gelse de,
Söz;
Onu, eli boþ geri çevirmeyeceðim.
Artýk, odamýn penceresi aralýk, sarý defterimle birlikte, perilerimi içeri alacaðým.
Yazmak, hissetmek...
Söz;
Artýk hissedeceðim.
Sarý lambanýn yansýmasýnda;
kalemimin ucu kýrýlýncaya kadar, bendeki Sarýyý anlatacaðým.
Ruhum, eskisi gibi karanlýk ve çaresiz deðil.
Þimdi güneþ ýþýnlarý, içimi aydýnlatýyor.
Ruhumun, kelimelere dökülüþünü; sarý defterime, tek tek sýralayacaðým.
Her þeyi paylaþmak için,
Hayallerime geri dönmüþken, kalemimi kaybetmeden,
Kalbimden geçenleri bir bir anlatacaðým.
Bir bebeðin aðlamasý,
Bir sarý kanaryanýn þarkýsý...
Bir çocuðun kahkahasý,
Kalbimin tüm iyilikleri...
Eski yazýlarýmý ve fotoðraflarýmý, çok derin bir mazide sakladým.
Parýldayan ben;
Sarý kokan dünya;
Geri döndüm...
Annemin mis kokan elleri, Babamýn yeþil gözleri...
Dünyam tekrar merhaba...
Sarý ile anlaþmaya, payþalmaya geldim.
...